"Alien Breed 3D" jest pierwszą amigową grą "First Person Perspective" z prawdziwego zdarzenia. Jest także pierwszą amigową grą tego typu, z jaką miałem okazję się spotkać. Początkowo przeraziła mnie trochę grafika. Koszmarnie duże piksele sprawiały, że nic nie widziałem i nie wiedziałem co, gdzie i jak. Jednakże po kilku próbach oswojenia się z grą zauważyłem, że ma ona w sobie pełne wiadro miodu! Gra wciąga i to na długie godziny. Gdy przyzwyczaisz się do koszmarnego wyglądu, nawet nie będziesz zauważał grafiki. Będziesz chodził po korytarzach i za każdym zaułkiem wypatrywał obcych.

Do naszej dyspozycji autorzy przekazali pięć rodzajów broni. I tak pierwszy i zarazem najsłabszy to zwykły pistolet. Broń przydatna tylko na pierwszym poziomie lub w wypadku braku amunicji do niszczenia czerwonych, biegających obcych. Kolejna jest strzelba. Jest to broń najczęściej używana i zarazem jedna z najskuteczniejszych. Jej wadą jest dosyć wolne przeładowywanie. Trzecią bronią jest blaster - broń porównywalna ze strzelbą. Bardzo szybko się ładuje, ale posiada mniejszą skuteczność. Pozycja czwarta i piąta to bronie tzw. potężne. Potężne, gdyż w przeciwieństwie do trzech pozostałych mogą także uszkodzić i ciebie. Granatnik i wyrzutnia rakiet są bardzo silne, ale dosyć długo trwa ich przeładowywanie. Wybuchają po zetknięciu z wrogim obiektem (wyrzutnia) lub po określonym czasie (granat). Gdy tylko uda ci się zdobyć którąś z tych broni, oszczędzaj jej amunicję na niszczenie silniejszych jednostek. A tych jest całkiem sporo.

Ogólnie obcych jest wiele odmian. I tak są czerwone "wpijacze", przypominające bardziej biegające diabły niż obcych. Bardzo łatwe do zniszczenia. Najlepiej rozprawiać się z nimi jednym strzałem ze strzelby, bądź w wypadku niedoboru amunicji, trzema strzałami z pistoletu. Kolejna rasa to predatory. Są ich trzy rodzaje. Pierwsi są uzbrojeni w strzelby i padają po jednym strzale z tejże broni. Drudzy wyposażeni są w blastery i trzeba wpakować w nich już dwa strzały z shotguna. Trzeci rodzaj to potężnie uzbrojone i opancerzone bestie. Dwa granaty wystarczają, aby się ich pozbyć (bądź około 8 strzałów z shotguna). Kolejni obcy to latające kule ziejące ogniem. Pozbędziesz się ich na wiele sposobów. Najlepiej jest wpakować w niego kilka serii z blastera lub shotguna. Gdy masz duży arsenał, dwa granaty lub rakiety też wystarczą. Wszyscy kolejni obcy to monstra rzadziej spotykane. Pełnią funkcję czegoś na styl strażników etapów. I tak mamy potwory przypominające Motaro z "Mortal Kombat". Twarde bestie - około 6 rakiet lub granatów jest potrzebne do ich zniszczenia. Później mamy ciemne duchy. Unoszą się one nad ziemią i wypuszczają kule ziejące ogniem - także twarde sztuki. Kolejnym monstrem są "walkery" strzelające granatami. Tutaj trzeba po prostu mieć szczęście i walić z rakietnicy wtedy, kiedy bydle nie patrzy. Gdy już się spojrzy wyczekać do ostatniego momentu i uciekać, gdzie pieprz rośnie. Granaty wyrzucane przez stwora powinny w znacznym stopniu naruszyć jego pancerz.

W grze czeka na nas 16 krwawych poziomów. Przed każdym z nich przedstawiona jest krótka fabuła, która ma za zadanie budowanie klimatu. Spełnia swoje zadanie w stu procentach. Ponadto poziom trudności jest tak idealnie wyważony, że im jesteśmy dalej, tym jest trudniej, ale nie do tego stopnia, że ciągłe zabijanie naszego bohatera doprowadza nas do szewskiej pasji. Na każdym poziomie trzeba poruszać się bardzo dokładnie i uczyć się go. To na pewno doprowadzi nas do końca. Z drugiej strony każdy poziom jest tak skonstruowany, że nie można zabłądzić i wariować, gdyż nie możemy znaleźć wyjścia. Sterowanie bohaterem jest nieomalże intuicyjne. To proponowane przez twórców jest moim zdaniem najlepsze, ale jeżeli komuś nie odpowiada, to może je oczywiście zmienić. W grę mogą grać także dwie osoby. Można tego dokonać poprzez sieć.

GRAFIKA I MUZYKA

Tutaj odsłania się najsłabsza strona gry. Grafika jest bardzo słaba. Piksele są bardzo duże, ponadto tekstury są rozmazane. Może dzięki temu, gra jest szybka. Nie ma spowolnień i innych nieprzyjemnych zgrzytów (oczywiście na odpowiednim sprzęcie). Posiadacze wolniejszych maszyn mogą odpowiednio przyspieszyć grę poprzez usunięcie cieniowania Gourauda czy też tekstur z sufitu i podłogi. Obcy prezentują się trochę lepiej, ale do ideału im daleko. Nie są oni trójwymiarowi, co już jest dosyć drastyczne. Grafik postarał się tylko przy wykonywaniu rysunku tytułowego, który wygląda wspaniale. Muzyka, a raczej dźwięk, przedstawiają się o wiele lepiej. Muzyki w grze nie ma, a szkoda, bo moduł tytułowy wpłynąłby korzystnie na estetykę gry. Dźwięk za to jest absolutnym novum. Mamy możliwość wyboru pomiędzy dźwiękiem cztero- lub ośmiokanałowym (bez obsługi AHI). Każdy z nich możemy także ustawić na pozycji mono lub stereo. Nie muszę chyba mówić jak wiele to daje (w porównaniu do czterech kanałów), jeżeli do naszej Ami mamy podłączony odpowiedni sprzęt audio.

SPRAWY TECHNICZNE

"Alien Breed 3D" zajmuje dwie dysketki i instaluje się na dysk twardy przy pomocy firmowego programu instalacyjnego. Rusza na każdej Amidze wyposażonej w chipset AGA. Szybkość programu nie jest wtedy najlepsza, ale po wyłączeniu "detali" jest zadowalająca. Do gry z pełnymi "detalami" potrzebna jest karta turbo i trochę pamięci Fast. Ponadto wersja z ośmiokanałowym dźwiękiem przeznaczona jest tylko dla użytkowników twardego dysku. Gra obsługiwana jest przez pakiet WHDLoad. Została również wydana w wersji dla CD32.

ZAKOŃCZENIE

Na koniec chciałbym wszystkich gorąco zachęcić do gry. Niech nie odstrasza was koszmarna grafika. Można się do niej przyzwyczaić, bo gra posiada niesamowity klimat i jest diabelnie miodna. Z pewnością zarwiecie przy niej niejedną noc. Polecam wszystkim "Alien Breed 3D" i myślę, że spodoba się on wam tak samo, jak mnie.

Demo gry możecie pobrać z naszego serwera. Pierwsze jest tutaj (450 kB), a drugie tutaj.

TIPS'N'TRICKS

TEAM 17, podobnie jak i przy "Alien Breed Tower Assault", nie postarało się podczas tworzenia systemu kodów. Lepiej to co prawda dla graczy, więc zbytnio nie ma co narzekać. Sposób na podkręcenie kodu jest tak banalny, że chyba TEAM 17 powinna go umieścić w instrukcji. Jedyne co trzeba zrobić, to począwszy od 8 znaku kodu wpisać same litery L. Otrzymujemy wtedy wszystkiego na przysłowiowego "maksa". Problem tkwi jedynie w tym, że jeżeli danej broni jeszcze nie znaleźliśmy, to pomimo iż magazynek jest zapełniony na full, my nie możemy z niej strzelać. Ale gdy tylko znajdziemy odpowiednią broń, już od razu będzie czym grzać. Z takim arsenałem granie na pewno jest dużo łatwiejsze, szczególnie, że od poziomu 8. zaczyna się prawdziwa rzeźnia. Pamiętaj tylko, aby nie wystrzeliwać zbyt dużo granatów i rakiet na raz. Możesz wówczas zawiesić grę.

KODY

Alien Breed 3D - Team 17 1995
	60		2 lub 1 CD
	80
	90		http://www.team17.com
	Pomimo kiepskiej grafiki, wspaniały klimat