Zapewne wiele osób pamięta znaną z Amigi, C64 czy automatów grę "Ninja Warriors". Historia gry była prosta. W 1993 roku hipotetyczna, bardzo bogata nacja (wzorowana na USA) dostała się pod panowanie tyrana. Celem gry było dotarcie androidem-zabójcą (taki terminator-ninja) wysłanym przez rebeliantów, pod dowództwem niejakiego Mulka (nawet motyw muzyczny z pierwszego etapu gry Ninja Warriors nazywa się "Daddy Mulk") do tyrana i jego likwidacja. Misja zakończyła się sukcesem. Android dotarł do siedziby tyrana i dokonał samozniszczenia, likwidując przy tym dyktatora. Niestety, po okresie spokoju pojawił się Banglar, tyran jeszcze bardziej bezwzględny niż poprzedni. Na jeszcze większą skalę zaczął on tworzyć olbrzymią armię stworzoną z żołnierzy z "wypranymi mózgami", androidów, robotów i różnej maści sprzętu wojskowego. Nauczony błędami swojego poprzednika od samego początku zaczął niszczenie rebeliantów i poszukiwania Mulka. Rebelianci, tym razem nie mając najmniejszych szans, jeszcze raz zaryzykowali wysłanie wyprodukowanych w podziemnej bazie androidów-zabójców przeciwko jeszcze większej i groźniejszej armii. Ich celem raz jeszcze jest usunięcie tyrana i przywrócenie pokoju. Jeszcze raz potrzebni są wojownicy ninja. "Ninja Warriors Again"!
Dla przypomnienia, sama gra jest bijatyką chodzoną, pokazaną z boku (bez możliwości chodzenia w głąb ekranu), w której chodzi się androidami ninja. W poprzedniej części były dostępne dwa modele, które nie różniły się parametrami a jedynie wyglądem. Tym razem mamy do wyboru jeden z trzech modeli, którymi gra się całkiem inaczej z powodu znacznych różnic pomiędzy nimi. Niestety, nie ma już dostępnych w poprzedniej części shurikenów do ataku na dystans, ale w zamian jest ładowany w czasie gry "blaster". Jest to dosyć silny wybuch rażący wszystkich przeciwników na ekranie. Wykonuje się go poprzez wciśnięcie odpowiedniego przycisku (X na przycisku joypada SNES). Doszła także możliwość chwytania i następnie przerzutu przeciwnika. Dokonać tego można podchodząc do przeciwnika, ale tak, aby on nie uderzył. Poza tym, podobnie jak w "Ninja Warriors", mamy możliwość bloku, która ułatwia znacznie rozgrywkę, gdyż blokowana jest większość ciosów, a nawet pocisków wroga. Wykonuje się go przez przytrzymanie przycisku ciosu. Dodatkowo, gdy trzymając blok wciśniemy skok lub przód+skok, możemy doskoczyć do przodu, a tył+skok do tyłu, co może się przydać gdy jesteśmy atakowani z dwóch stron. Każdy z modeli posiada także broń, której używa podczas kilkukrotnego trafienia przeciwników (mogą się blokować). Znaczy to, że nic nie da "bicie powietrza" - aby użyć broni trzeba bić przeciwników.
Jak już wcześniej napisałem w grze dostępne są trzy modele cybernetycznych zabójców. W skrócie pozwoliłem sobie przedstawić ich cechy. Ostatni z opisanych dla każdej postaci ciosów wymaga naładowanego "blastera" (pojawia się ikonka ciosu), a także jego wykorzystanie kosztuje trochę z energii tegoż.
Wzrost: 6,89 ft. (2,1 m)
Waga: 1540 lb. (698,5 kg)
Siła: 5
Zręczność: 3
Szybkość: 3
Zasięg: 5
Broń: nunchaku z kolcami (przypomina trochę morgensterna)
Głównym parametrem modelu Ninja jest siła. W związku z
tym pokonanie nim przeciwnika wymaga mniej ciosów niż innymi
modelami. Dodatkowo wzrost sugeruje długie kończyny i jest to
słuszna sugestia. Niestety, odbija się to na zręczności i szybkości. Z powodu dużej wagi model ten nie potrafi skakać, a jedynie się unieść nad ziemią na niewielką wysokość. Wyższy skok można uzyskać jedynie dając podczas unoszenia górę+cios ("Whirlfire" w górę). W zamian te niedogodności rekompensuje siła, zasięg kończyn oraz nunchaku (trafia nawet przeciwników z tyłu) i możliwość chodzenia podczas trzymania przeciwnika.
Ciosy:
Whirlfire (w bok): podczas skoku bok+cios
Whirlfire (w górę): podczas skoku góra+cios
Whirlfire (w dół): podczas skoku dół+cios
Dash: bok+skok
Dash Kick: wykonując dash nacisnąć cios
Power Stomp: dół+skok
Throw: trzymając przeciwnika bok+cios
Knee Smash: trzymając przeciwnika dół+cios
Spin Throw: trzymając przeciwnika góra+cios
Nunchaku: stojąc 2x celny cios, cios
Arm Bombs: trzymając górę szybko 2x celny cios, cios.
Wzrost: 5,58 ft. (1,7 m)
Waga: 143 lb. (64,9 kg)
Siła: 4
Zręczność: 5
Szybkość: 4
Zasięg: 3
Broń: kunai (krótkie ostrza) i ninjato (miecz)
Kunoichi to model o wyglądzie kobiety charakteryzujący się dużą zwinnością. Jako jedyny model przypomina on Kunoichi z pierwszej części (grał nią drugi gracz). W tym miejscu warto nadmienić iż Kunoichi to nazwa legendarnych kobiet-zabójczyń, żeński odpowiednik męskiego ninja. Jest to model najbardziej uniwersalny, ponieważ posiada wszystkie opcje, których mogą nie mieć pozostałe modele (np. skok czy chwyt). Wbrew pozorom, ataki Kunoichi są dosyć silne, gdyż prawie zawsze używa ona broni. Jedynym brakiem może być dystans, ale zwiększa go znacznie użycie ninjato, którym atak na dodatek jest bardzo silny. Przydatny także jest Rebound Kick, który przy odrobinie treningu i odpowiednim ustawieniu przeciwników można wykonać wielokrotnie.
Ciosy:
Rebound Kick: w czasie wyskoku kierunek przeciwny do skoku + cios.
Kunai Thrust: dół+skok
Hair Throw: trzymając przeciwnika góra + cios
Dash Throw: trzymając przeciwnika bok + cios
Rapid Fist: trzymając przeciwnika przytrzymać dół i naciskać szybko cios
Ninjato (z powietrza): pionowy skok + cios
Ninjato: 4x celny cios, cios
Power Slash: trzymając górę szybko 4x celny cios, cios.
Wzrost: 6.07 ft. (1,85 m)
Waga: 220 lb. (99,8 kg)
Siła: 3
Zręczność: 4
Szybkość: 5
Zasięg: 4
Broń: zamontowane na przedramionach kama (kosy).
Z powodu gołego egzoszkieletu i kos na przedramionach model Kamaitachi przypomina z wyglądu bardziej jakiegoś demona niż człowieka. Jako ciekawostkę dodam, że Kamaitachi to nazwa mitycznych demonów-łasic, które poruszają się tak szybko, że ich nie widać, jednocześnie swoimi kłami i pazurami tną różne rzeczy - tak Japończycy tłumaczyli kiedyś towarzyszące trąbom powietrznym "podciśnieniowe ostrza". Android ten jest bardzo szybki i dosyć zwinny, a niektóre jego ciosy są podwójne. Znaczy to, że naciskając raz przycisk, android wykonuje dwa ciosy. Dzięki długim rękom posiada niezły zasięg z przykucnięcia, który jeszcze zwiększa użycie kusari-gama (kosy na łańcuchach) poprzez wystrzelenie do przodu przedramion na pewną odległość. Niestety zadaje on najsłabsze obrażenia i nie potrafi chwytać przeciwników (choć ma przerzuty).
Ciosy:
Thrust Kick: dół + skok
Kick Throw: z bliska celny cios, przód + cios (można trzymać przód + 2x cios)
Throw: z bliska celny cios, tył + cios
Slam Kick: z bliska dół + cios
Kamaitachi: pionowy skok + cios
Buzzsaw: stojąc 4x celny cios, cios
Kusari-gama: kucając 2x celny cios, cios
Oni-gama: trzymając górę szybko 4x celny cios, cios.
Każdy model ma swoje specyficzne techniki walki: Ninja bezlitośnie ciska przeciwnikami, Kunoichi potrafi zwinnie i efektownie odbijać się od wrogów, a Kamaitachi mieli z bliska swoimi ostrzami. Należy więc jak najlepiej wykorzystać zalety danego modelu i uważać, aby przeciwnik nie wykorzystał jego wad. Co do samych przeciwników to są oni bardzo urozmaiceni, a część jest znana z pierwszej części gry. Są zwykli szeregowcy, pełniący rolę mięsa armatniego, wytrzymalsi dowódcy czy komandosi, żołnierze w kamizelkach z karabinami i granatami, ninja, kunoichi, a nawet "faceci w czerni". W czasie gry, oprócz samych przeciwników, są różnego rodzaju przeszkody terenowe, które mogą nadwątlić naszą wytrzymałość. Ale należy pamiętać, że to co nam robi krzywdę, robi także przeciwnikom. A więc można te przeszkody umiejętnie wykorzystać jako pomoc. Można także pomagać sobie różnymi napotkanymi obiektami poprzez ich podniesienie i rzucanie nimi w przeciwników. Niektóre z tych przedmiotów mają także dodatkową cechę, np. butle z gazem wybuchają jak "blaster", a w kontenerach czasami jest uzupełnienie energii. Na końcu każdego etapu jest do pokonania strażnik. Należy się z nim rozprawić, gdyż od wykonania misji, czyli zabójstwa Banglara, zależy los narodu, a może i całego świata.
Podsumowując, gra ma ładną grafikę i animację. Widać dokładnie co robią androidy ninja i przeciwnicy, tła są urozmaicone, a niejednokrotnie akcja ukazana na dalszym planie ma wpływ na naszą rozgrywkę. Po drodze przemierzamy różne scenerie, takie jak środek miasta w czasie walki, kanały, wnętrze wieżowca czy bazę wojskową. Sama gra jest bardzo dynamiczna i niejednokrotnie walczymy przeciwko kilku różnym przeciwnikom naraz. Oprawa dźwiękowa stoi, podobnie jak reszta, na wysokim poziomie. Dźwięki pomimo, że dosyć proste, doskonale uzupełniają się z akcją i muzyka w tle. Sama muzyka jest sympatyczna i także współgra z całością. Polecam tę grę wszystkim miłośnikom "bijatyk chodzonych", szczególnie zaś tym, którym podobała się pierwsza część.
Ninja Warriors: Again - Taito/Natsume 1994 | ||||
95 | ||||
80 | ||||
95 | ||||