"Rise of the Dragon" to pierwsza z trzech wydanych na Amigę przez firmę Dynamix gier przygodowych. Wraz z "Heart of China" i "The Adventures of Willy Beamish" stanowi wyborną mieszankę ciekawej fabuły, prostego i funkcjonalnego interfejsu oraz przyjemnego dla oka i ucha wykonania. Początki powstania gry datowane są na rok 1988, gdy firma Dynamix pracowała nad "Project Firestart" dla Commodore 64. Była to pierwsza w historii gra z tak zwanym interaktywnym środowiskiem, gdzie występowały animowane przerywniki, skany kadrów filmowych itp., które w bardzo rozszerzonej postaci znalazły swoje miejsce w recenzowanym tytule.

Historia gry powstała na bazie scenariusza przygotowanego przez Davida Selle i Jeffa Tunnella. Przenosimy się do Los Angeles w 2053 roku. Jesteśmy prywatnym detektywem, Williamem "Blade" Hunterem, który otrzymuje od burmistrza miasta zadanie odnalezienia zabójcy jego córki. Zadanie wydaje się być bardzo typowe, lecz szybko okaże się, że charakter i przeszłość Blade'a będą nieco komplikować jego wykonanie.

Mimo tego, że fabuła gry jest liniowa, nie oznacza to, że nie będziemy musieli zmierzyć się z wieloma zwrotami akcji lub podejmowaniem określonych wyborów czy to w drodze działań, czy też, co będzie zdarzać się częściej, w formie prowadzenia konwersacji. Mogą one skutkować różnymi następstwami, a większość z nich w ostatecznym rozrachunku prowadzi do porażki (lecz przekonać się będzie można o tym dopiero po pewnym czasie). Niektórych akcji możemy nie wykonywać wcale, a jeszcze inne skutkują innymi scenkami czy liniami dialogowi, co znacznie wpływa na atrakcyjność gry, jak również pozwala zagrać w nią wielokrotnie kierując losami bohatera nieco inaczej. Jak w każdej grze firmy Dynamix, zdarzenia występują w określonych momentach czasowych lub pod warunkiem zaistnienia pewnych sytuacji czy też wykonanych czynności. Dodatkowo należy mieć na uwadze, że pewnych rzeczy nie będziemy mogli wykonać w określonych godzinach, jak również będziemy musieli spać czy też spotykać się ze swoją dziewczyną, aby móc skorzystać z jej pomocy. W grze występują również dwie sekcje zręcznościowe. Nie mają one wpływu na fabułę, gdyż możemy je pominąć bez żadnej szkody dla dalszych wydarzeń. Ot, po prostu urozmaicenie rozgrywki dla tych, którzy poczują się nieco znudzeni (gra w wersji Sega CD, która została wydana w 1993 roku nie posiada możliwości ich pominięcia).

Interfejs gry stanowi Dynamix Game Development System (DGDS) - silnik wymyślony i opatentowany przez firmę Dynamix. Posiadał on wiele atutów, z których korzyści mieli zarówno twórcy (programista, grafik, muzyk i scenarzysta mogli pracować niezależnie w tym samym momencie, w tym samym środowisku deweloperskim), jak i gracze. Dla tych ostatnich oznacza to dużą intuicyjność: lewym przyciskiem myszy wykonujemy czynność, prawym możemy oglądać otoczenie lub przedmioty. Dodatkowo, po najechaniu wskaźnikiem na elementy, z którymi możemy wejść w interakcję (przyjrzeć się im dokładniej, podnieść), wskaźnik zmienia kształt pozwalając nam uzyskać zbliżenie elementu scenerii lub podniesienie, otwarcie czy zamknięcie przedmiotu. Podniesiony przedmiot możemy przenieść do kieszeni bohatera, gdzie możemy go jeszcze dokładniej obejrzeć, jak również wykorzystać zakładając lub też wyjąć z kieszeni (funkcja "drop" lub przeciągnięcie przedmiotu poza kieszeń), aby móc go użyć na elemencie scenerii lub przekazać jakiejś postaci.

Oprawa audio-wizualna gry jest dobrze wykonana. Cała gra opiera się na widoku z oczu bohatera, który porusza się po kolejnych lokacjach z niewielką liczbą animowanych elementów na nich się znajdujących. W momencie rozmowy, na ekranie pojawia się dodatkowe okno z twarzą naszego rozmówcy oraz okienkami dialogowymi. Całość narysowana jest w komiksowym stylu, utrzymanym w konwencji lekkiego cyberpunku. Oczywiste skojarzenia mieć tutaj powinni wszyscy fani "Łowcy Androidów". Dużo pracy i wysiłku musiało kosztować zbudowanie całego świata gry, zwłaszcza że lokacje były rysowane ręcznie, a następnie przy pomocy skanera przenoszone do komputera. Podobnie rzecz ma się w kwestii dźwiękowej. Grze towarzyszy mnóstwo utworów muzycznych, które zmieniają się w zależności od lokacji, w której przebywamy, jak i w zależności od rozgrywanych na ekranie wydarzeń.

"Rise of the Dragon" to dobra gra, w którą włożono wiele pracy, aby finalny efekt był wart wydanych na nią pieniędzy i poświęconego jej czasu. Dużo zwrotów akcji, wiele ścieżek, na które może zdecydować się gracz, jak również dbałość o niektóre szczegóły fabuły, na które należy zwracać szczególną uwagę. Do tego należy również dodać przyzwoite wykonanie i mamy wszystkie elementy, które powinny przyciągnąć prawdziwego fana przygodówek. Aby jednak nie było tak cukierkowo, gra posiada jedną wadę - zajmuje dziesięć dyskietek, z których gra jest praktycznie niemożliwa. Czas dostępu do danych, częste zmiany dyskietek (druga stacja dysków na niewiele się zdaje - potrzebne są co najmniej trzy) - to rzeczy, które nie pozwolą w spokoju czerpać przyjemności z gry. Twardy dysk rozwiązuje wszystkie te problemy i polecam sięgnąć po ten tytuł wyłącznie pod warunkiem uruchamiania tej gry w ten sposób (gra jest również obsługiwana przez WHDLoad). Uruchomienie gry na Amidze z co najmniej 1 MB pamięci Chip dodaje dodatkowe animacje na każdej scenerii, jak również w trakcie korzystania z kieszeni oraz rozmów przez videophone.

Rise of the Dragon - Dynamix 1991
	70		10
	75		ECS 1 MB (zalecany co najmniej 1 MB Chip oraz dodatkowe stacje dyskietek)
	85