W drugiej połowie lat 90-tych, świat gier opanowała "Residentomania". Opanowała także i mnie. Ileż to czasu spędziłem przed PSX-em grając w Resident Evil 1, 2, 3 oraz "doomowaty" dodatek. Poźniej nastąpiła spora pustka w oczekiwaniu na Resident Evil - Code Veronica (gra ta jednak już nigdy nie ukazała się na PSX1). W tym czasie lukę tą znakomicie wypełniły Dino Crisis, Alone In The Dark 4 (mimo iż pozycja ta jest prekursorem tego gatunku gier, to dopiero czwarta część nabrała jakości wizualnej upodobniając się graficznie do Resident Evil) i Silent Hill... No właśnie... Silent Hill to najmroczniejsza z wymienionych gier. Tutaj źródłem zła nie są badania naukowe i wydostanie się niebezpiecznego wirusa (Resident Evil), czy ekspedycja geologiczno-archeologiczna, której późniejszym owocem była ingerencja świata złych duchów i demonów w rzeczywistość wyspiarzy (Alone In The Dark 4), tylko wielki pożar, który ogarnął spokojne turystyczne miasteczko kilka lat temu. Oczywiście w Silent Hill także straszą demony, zombie i potwory z piekła rodem, jednak głównym czynnikiem wprowadzającym napięcie jest schizofreniczność i paradoks wydarzeń, spowodowany także wypadkiem samochodowym i chwilową amnezją bohatera, który doznał lekkiego urazu głowy. Tajemniczość gry podkreśla dodatkowo częsta utrata przytomności i przeniesienie do innej rzeczywistości, do tych samych, lecz ciemnych lokacji o piekielnym wyglądzie. Klimat potęguje mgła oraz drobny śnieg w czasie lata, a także psychodeliczne dźwięki. Zadaniem bohatera jest odnalezienie swojej córki, która zniknęła po wypadku samochodowym... Tak w skrócie przedstawia się Silent Hill. Właśnie na tej pozycji wzorowana jest amigowa gra - Secret Of My Soul.

Aktualnie (lipiec 2005) dostępny jest tylko engine, który nie umożliwia pełnej gry, jednak pozwala poczuć klimat. Można odwiedzić kilka lokacji, zorientować się na temat możliwości graficznych oraz nauczyć ruchów. Najniższe wymagania Soms3D to Amiga Classic z procesorem PPC i kartą GFX pracującą pod kontrolą Warp3D oraz odpowiednia ilość pamięci. Można go uruchomić w każdej rozdzielczości edytując przed "odpaleniem", plik config.cfg np. za pomocą np. CED-a. Co ciekawsze, na moim konfigu (PPC 603/210 MHz + BVision) nie zauważyłem dużej rożnicy w prędkości pomiędzy rozdzielczością 320x240 a 640x480. Przyzwoicie działa także w 800x600. Ba! Nawet w 1024x768. Myślę jednak, że sytuacja ta wygląda tak, ponieważ aktualnie gra nie posiada przeciwników i ma małą ilość ruchomych elementów, natomiast z ruchomą mgłą bez problemu radzi sobie Permedia (chociaż jak wiadomo PSX1 ma dużo mniejsze możliwości i z takimi grami nie ma żadnego problemu). Uważam, że w najgorszym przypadku prędkość będzie dorównywać Heretic II (a ten dość dobrze działa na moim konfigu w 640x480). Ogólnie przecież to nie jest problem, ponieważ można zmniejszyć rozdzielczość. Ważne natomiast jest, aby gra była jak najbardzej rozbudowana, bez zbędnego przystosowywania do słabszych konfiguracji. Wszystko wyjaśni się wraz z kolejnymi, bardziej zaawansowanymi wersjami demo.

Moim zdaniem Soms3D ma dobrze rozwiązane sterowanie (mam nadzieję, że autorzy tego nie zmienią). Mianowicie obroty w lewo i prawo oraz widok w górę i dół odbywa się za pomocą myszy, natomiast poruszanie się w przód, tył i na boki - za pomocą klawiszy kursora. Shift przyspiesza ruchy. Zauważyłem, że takie rozwiązanie w ogóle nie koliduje z niedziałaniem klawiszy kursora na standardowych kontrolerach klawiatury w niektórych wieżach (np. wieże Infinitiv). Domyślam się, że w przyszłości użycie broni zostanie "podpięte" pod np. prawy klawisz myszy a otwieranie drzwi pod lewy lub spację.

Secret Of My Soul prezentuje wysoki poziom graficzny oraz bardzo realistyczne obiekty. Niczego nie mogę na razie zarzucić, ponieważ wszystko idzie w dobrym kierunku. Dodatkowym plusem gry jest tzw. "żywa" mgła. Obok statycznego białego "mleka" można zaobserwować wietrzne miejsca, w których mgła tajemniczo wędruje pośród traw. Po przejściu kilku kroków oprócz mgły, na głowę popada nam trochę śniegu... brrr... I nie ma się czemu dziwić, ponieważ bardzo się ochłodziło i nawet ziemia paruje. Miałem okazję pochodzić także po ciemnych piwnicach... aż mnie ciarki przeszły. Na szczęście strach spowodowany śwadomością braku broni, został zniwelowany świadomością braku intruzów. Jednak te porozrywane, metalowe kraty na ścianach i "terkoczący" wiatrak/wentylator jakiejś dziwnej maszyny oraz psychodeliczne dźwięki, potrafią wybić z równowagi każdego. Zarówno w centrum miasteczka, jak i w piwnicach... Gra rzeczywiście ma klimat Silent Hilla. Uff, dotarłem do pokoju z pozytywką i "uspokajającą" melodią. No, teraz poczułem się jak w Resident Evil, w pokoju "sejwów i skrzyni". Podobnie jak w Silent Hill można zaobserwować uskoki, a raczej przepaście jakby po trzęsieniu ziemi. Może to jednak jest otchłań...?

Aktualnie grę, a raczej engine gry oceniam na piątkę z plusem (oczywiście używając skali od 0 do 5). Zaznaczyć jednak trzeba, że nie ma jeszcze dość ważnych elementów gry. Mianowicie nie wiadomo jak będzie wyglądał bohater oraz przeciwnicy. Ważne, aby postać i inne obiekty były jak najbardziej realistyczne pod względem tekstur, animacji i rozdzielczości. Mam nadzieję, że bedą lepsze od Silent Hilla 1 i tak dobre jak w Silent Hill 4. Oczywiście najważniejszą kwestią w grach tego typu nie jest jednak grafika, tylko fabuła, zagadki oraz zaskakujące zwroty akcji. Trzymam kciuki za tą produkcję (właściwie pierwszą tego typu dla Amigi) i z niecierpliwością czekam na kolejne dema oraz nowinki z postępu prac.

Opis oparłem na Alphaengine, który ukazał się na jesieni 2004 r.