Wiele osób posiadających Pegasosa 2 chciałoby, oprócz wiodących w naszym światku systemów, mieć zainstalowanego jakiegoś Linuksa. Ja wybrałem Fedorę. Problem jest taki, że najnowsza Fedora 11 posiada błąd w Anacondzie (programie instalacyjnym) uniemożliwiający poprawną instalację. Jest jednak na to sposób. Może nie idealny, ale działa.

Fedora 10

Instalację Fedory 11 trzeba przeprowadzić trochę "na około" i z powodu błędu w programie instalacyjnym rozpocząć od instalacji wersji poprzedniej - Fedory 10. Pierwszą niezbędną rzeczą jest drugi dysk przeznaczony na Fedorę. Jeśli był wcześnie używany z PC, to na pewno posiada MBR i nie mamy kłopotu, ale jeśli był to dysk używany z Amigą, to trzeba się pozbyć amigowego RDB, zastępując go MBR. Możemy tego dokonać na przykład wykorzystując napisany dla systemu MorphOS program HDConfig.

Kolejna sprawa to pobranie obrazu płyty DVD Fedory 10 oraz instalacja programu Grub2 (w moim przypadku znalazło się to w katalogu Grub na partycji z systemem MorphOS). W Fedora 11 domyślnym systemem plików jest ext4, ale niestety w chwili pojawienia się Fedora 10 nie był on standardowo domyślny. Z tego względu należy do kernela instalacyjnego dodać parametr ext4 i dodatkowo selinux=0 (oczywiście o ile nie stawiamy serwera i potrzebny jest nam normalny system do pracy). Następnie zmieniamy zawartość pliku grub.cfg:

menuentry "Fedora10 (installDVD)" {

initrd /ramdisk.image.gz
}

Jako ciekawostkę wspomnę, że można też dodać parametr reiserfs, czy jfs, o ile chcemy użyć do instalacji któregoś z tych systemów plików.

Po pobraniu i wypaleniu płyty z Fedorą 10, kopiujemy z płyty pliki vmlinuz i ramdisk.image.gz na partycję z systemem MorphOS. Następnie wykonujemy reset i nie sugerując się instrukcją instalacji Fedory (bo i tak nie zadziała), wrzucamy płytę do napędu i przerywamy w OpenFirmware procedurę uruchamiania. W konsoli wpisujemy:

Boot grub/grub prefix=(ide,1)/grub

Pojawi się okno, w którym wybieramy Fedora 10 (installDVD). Powinna rozpocząć się instalacja Fedory. W początkowym etapie wyskoczy na pewno błąd, że tablica partycji na urządzeniu sda jest nieczytelna. NIE NALEŻY WYBIERAĆ "TAK", bo zostaną utracone wszystkie dane na dysku z MorphOS-em. Jeśli taki sam komunikat będzie dotyczył dysku sdb, to jak najbardziej trzeba wybrać "tak" (oczywiście pod warunkiem, że sdb jest dyskiem dla Fedory).

Kolejnym etapem instalacji jest partycjonowanie. Wybieramy "Utwórz indywidualny rozkład partycji". Co do samego procesu instalacyjnego to radziłbym unikać LVM-a, który jest domyślnie proponowany przez program instalacyjny i utworzyć własny układ, gdzie partycja "/boot" powinna być koniecznie w ext3 (200 MB wystarczy), a cała reszta w ext4. Proponuję przeznaczyć na swap około 1 lub 2 GB, partycję "/" proponowałbym nieco zwiększyć, choć to zależy ile rzeczy planuje się instalować (15 GB najczęściej wystarcza), na ostatnią, czyli "/home", dać ile tylko możliwe (im więcej, tym lepiej). Partycja "PPC Prep" powinna być jako pierwsza i generalnie nie będzie do niczego potrzebna. Wymaga jej jedynie program instalacyjny, a jej rozmiar można ustawić na najmniejszy z możliwych (np. 2 MB - więcej niż 9 MB zostanie i tak odrzucone).

Zatwierdzamy wszystkie nasze ustawienia i przechodzimy do dalszej części instalacji dotyczącej wyboru oprogramowania. Można wybrać albo "dostosuj oprogramowanie teraz", albo "dostosuj później". W kwestii środowiska graficznego mogę doradzić, że KDE będzie najwolniejsze i polecałbym Xfce4 lub Gnome, choć to już jest kwestią gustu. Domyślnie jest ustawione Gnome. Teraz można sobie zrobić przerwę, gdyż w zależności od ilości wybranego oprogramowania instalacja trwa od 35 do 50 minut. Po jej zakończeniu możemy wykonać reset i uruchomić system MorphOS.

Montujemy partycję "/boot" i wyszukujemy pliki: vmlinuz-2.6.27.5-117.fc10.ppc i initrd-2.6.27.5-117.fc10.ppc.img. Przegrywamy je na partycję z MorphOS-em. Następnie wchodzimy do grub.cfg i dopisujemy poniższe linijki:

menuentry "Fedora10 (2.6.27.5-117preDVD)" {

}

gdzie XXXXXX podany jest w pliku /boot/yaboot/yaboot.conf

Wykonujemy reset i ponownie wpisujemy:

boot grub/grub prefix=(ide,1)/grub

i wybieramy Fedora 10 (2.6.27.5-117preDVD).

Powinien wystartować system i możliwość ustalenia danych dotyczących końcowego procesu instalacji. Od teraz możemy cieszyć się Fedorą 10. To jednak dopiero początek.

Po pierwszym uruchomieniu systemu (powinien po pewnym czasie wyskoczyć komunikat o aktualizacji systemu) w menu wyszukujemy i uruchamiamy "Usługi" i odznaczamy "firstboot". Resztę możemy dostosować według poradnika przeznaczonego dla Fedory 10 (patrz ramka).

Po ukończeniu aktualizacji powinniśmy zrestartować system i z poziomu MorphOS-a sprawdzamy partycję "/boot" czy mamy już doinstalowane nowe jądro. Powinno być vmlinuz-2.6.27.25-170.2.72.fc10.ppc. Jeśli tak jest, to robimy dodatkowy wpis w grub.cfg:

menuentry "Fedora10 (2.6.27.25-170.2.72)" {

initrd /initrd-2.6.27.25-170.2.72.fc10.ppc.img

Jeśli nie ma, nie przejmujemy się i startujemy fedorę 2.6.27.5-117preDVD. Bardzo istotne, aby Fedora 10 była aktualna na tyle, na ile się da przed przejściem na Fedora 11. Proponuję po starcie poszukać w menu czegoś, co nazywa się terminal i wpisać "su". Wciskamy klawisz "enter", wpisujemy hasło roota (to nie jest hasło, którego używamy do zalogowania się do Fedory), a następnie:

yum install yum-plugin-downloadonly yum-plugin-upgrade-helper yum-plugin-aliases yum-plugin-fastestmirror yum-plugin-priorities yum-plugin-merge-conf yum-plugin-changelog

Po chwili wpisujemy:

yum upgrade

Po pewnym czasie powinniśmy mieć zainstalowaną najnowszą wersję Fedory 10 na Pegasosie. Wykonujemy reset i przez MorphOS-a sprawdzamy, czy nie trzeba nanieść poprawek w Grubie dotyczących ewentualnego nowego kernela. Jeśli pozostał stary, startujemy z Fedorą 10 i aktualizujemy do

Fedora 11

W terminalu wpisujemy:

rpm -Uvh ftp://download.fedora.redhat.com/pub/fedora/linux/releases/11/Fedora/ppc/os/Packages/fedora-release-11-1.noarch.rpm

Jeśli zobaczymy komunikat, że część plików została zapisana z postfixem .rpmnew, trzeba będzie zastąpić oryginalne pliki właśnie nimi. Przykładowo:

mv /etc/yum.repos.d/fedora-updates.repo.rpmnew /etc/yum.repos.d/fedora-updates.repo

mv /etc/yum.repos.d/fedora.repo.rpmnew /etc/yum.repos.d/fedora.repo

Po zakończeniu procesu wpisujemy kolejno:

yum clean all
yum groupupdate Base
yum upgrade

Pomocne może się okazać jeszcze kilka informacji dotyczących instalacji Fedory 11 (patrz ramka).

Po aktualizacji niezbędne będzie wykonanie następującego polecenia:

cd /etc/rc.d/init.d; for f in *; do /sbin/chkconfig $f resetpriorities; done

a następnie:

rpm -Uvh http://rpm.livna.org/livna-release.rpm http://download1.rpmfusion.org/free/fedora/rpmfusion-free-release-stable.noarch.rpm http://download1.rpmfusion.org/nonfree/fedora/rpmfusion-nonfree-release-stable.noarch.rpm

I mamy Fedorę 11. Teraz reset no i odpowiednie modyfikacje przez MorphOS-a w Grubie dotyczące odpowiedniego kernela i initrd. U mnie jest to:

menuentry "Fedora11 (2.6.29.6-213pre)" {

}

Tylko że prawdopodobnie macie pobrany już nowy kernel, więc trzeba go uwzględnić w Grubie.

Mam nadzieję, że opis jest w miarę czytelny. W miarę możliwości chętnie pomogę tym, którzy będą mieli z tym problem. Przyznaję, że moim autorytetem w sprawach Fedory jest Morgoth, dzięki któremu zainstalowałem poprawnie Fedorę 11 i któremu dziękuję za okazaną pomoc.

Odnośniki

plik torrent z Fedora 10

Grub2

poradnik Fedory 10

poradnik instalacyjny dotyczący Fedory 11

Artykuł oryginalnie pojawił się w czwartym numerze Polskiego Pisma Amigowego.