(na przykładzie pakietu Warp3D z kartą Voodoo3, slotami PCI Mediator w Amidze 1200)

WSTĘP

Postanowiłem uruchomić sprzętowy dopalacz grafiki 3D w mojej Amidze 1200. Od dawna cieszę się doskonałym obrazem generowanym przez kartę Voodoo3 w moim komputerze. Jednak wszystkie programy działały w świecie 2D. Układ 3D wbudowany w kartę graficzną odciąży procesor komputera od obliczeń związanych z trójwymiarową grafiką. Co mnie skłoniło do wypróbowania 3D? Oto główne powody:

• ciekawość jak, to będzie działać na mojej konfiguracji,
• wykorzystam w końcu procesor 3D na karcie Voodoo3,
• uruchomię programy ze wspomaganiem 3D,
• można pokusić się o samodzielne programowanie w 3D.

Przede wszystkim gry korzystające lub wymagające procesora 3D stanowią smakowity kąsek, np. Wipeout 2097, Shogo, Heretic II, Quake. Wspomaganie sprzętowe grafiki 3D to nowa jakość w świecie Amigi. Oczywiście nie nowa w sensie chronologicznym, bo wspomaganie 3D istnieje już od wielu lat dla naszej platformy.

WYMAGANIA

W dokumentacji do Warp3D przeczytamy, że:

• wymagany jest procesor 68030 z koprocesorem 68881. Zalecany jest jednak co najmniej 68040 albo 68060. Już przy programach demonstaracyjnych z pakietu Warp3D zauważymy nawet na oko, że procesor PowerPC (603e) daje bardzo duże przyspieszenie. PowerPC 233 MHz pracuje w mojej maszynie.
• 8 MB RAM wystarczy by zobaczyć jak działa 3D, lecz do gier potrzebne będzie co najmniej 64 MB pamięci.
• niezbędna jest oczywiście karta graficzna z układem 3D, np. CyberVision64/3D, BVisionPPC albo karty Voodoo3/4/5. W moim przypadku jak pisałem wcześniej jest to karta Voodoo3 2000 z 16 MB pamięci.
• Kickstart 3.0 lub w wyższej wersji. Mój Kickstart, podobnie jak system operacyjny AmigaOS posiadam w wersji 3.1.
• Jeśli mamy kartę graficzną, to zapewne zainstalowaliśmy jeden z systemów do jej obsługi: CyberGraphX w wersji 3 lub wyższej albo Picasso96 w wersji 1.40 lub wyższej. Właśnie co najmniej tych wersji podsystemów graficznych potrzebuje pakiet sterowników Warp3D. Osobiście używam Picasso96 v2.1b.
• sam pakiet Warp3D V4. Dostępny na płycie dołączanej do mostka PCI Mediator. Płyta nazywa się "Mediator Multimedia". Powinna być także dołączona do używanych Mediatorów. Jestem w posiadaniu owej płyty CD w wersji 1.19. Obecnie (23 marca 2006 r.) dostępna jest wersja 1.26. Bibloteki Warp3D nie uległy zmianie w stosunku do v1.19. Jeśli mamy inną kartę graficzną niż Voodoo (nie związaną z Mediatorem) np. BVisionPPC, wtedy należy zaopatrzyć się naturalnie w pakiet Warp3D ze sterownikami do karty BVisionPPC.
• WarpOS dla użytkowników kart rozszerzeń PowerPC,
• grafika ze wspomaganiem 3D działa na ekranach otwartych w 16 bitach, a więc taką głębię kolorów należy ustawić do testów.

WERYFIKACJA WERSJI PLIKÓW SYSTEMU MEDIATOR

Czynność ta jest ważna, gdyż musimy uświadomić sobie stan faktyczny naszych plików na dysku. Przez "System Mediator" rozumiem wszelkie pliki umożliwiające działanie mostka PCI Mediator oraz wszelkich obsługiwanych przez niego kart. Nadmienię, że użytkownik slotów PCI Mediator może w firmie Elbox zarejestrować się przy pomocy maila i otrzymywać uaktualnienia plików systemu Mediator. Szczegóły rejestracji opisane są w pliku ReadMe, który znajduje się w katalogu głównym płyty "Mediator Multimedia". Co jakiś czas pocztą elektroniczną otrzymujemy dwa archiwa MediatorUP_x.x.lha i MM_CD_x.x.lha. Gdzie x.x jest numerem kolejnego uaktualnienia.

Oto moje wersje plików systemu Mediator (stan na 19 lipca 2005 r.), na których uruchomiłem wspomaganie 3D. Zatem sprawdźmy pliki zawarte m.in. w paczce MediatorUP_3.9.lha (moja aktualna wersja):

Elementy najbardziej nas interesujące przy instalacji Warp3D.

W uaktualnieniach płyty "Mediator Multimedia" MM_CD_x.x.lha znajdują się nowsze pliki sterowników do kart PCI. Powyższe zestawienie zaczerpnąłem ze strony firmy Elbox. Tam właśnie znajduje się aktalna lista plików.

Od 15 lipca 2005 r. niektóre zbiory zmieniły się. Ukazało się następne uaktualnienie plików systemu Mediator (MediatorUP_3.10). Dokładnie są to: pci.library v6.5, voodoo.card v4.26 oraz nie mające dla Warp3D istotnego znaczenia Virge.card i MedConfig v1.4. Nie zdążyłem jeszcze przetestować nowej pci.library v6.5 i i voodoo.card v4.26.

W jaki sposób sprawdzić wersje plików, które mamy na dysku? Jest kilka sposobów by się przekonać jaką wersją pliku dysponujemy. Po pierwsze za pomocą systemowego polecenia version z poziomu shella, przykładowo:

version Libs:Picasso96/Voodoo.card

Po drugie z poziomu programu do zarządzania plikami. Dwuklik na pliku w DiskMasterze 2 czy DOpusie 4 automatycznie wywoła podgląd pliku. Zazwyczaj pod koniec lub na począteku biblioteki odczytamy jej wersję. Po trzecie wykorzystując program (skrypt systemowego instalera) MedConfig v1.4, który można pobrać bezpośrednio ze strony firmy Elbox. Potrafi on nie tylko podejrzeć ale i zmienić wartości zmiennych systemowych (o czym będzie jeszcze wzmianka w dalszej cześci tekstu).

INSTALACJA WARP3D V4

Moglibyśmy od razu przejść do tego punktu i pominąć wcześniejsze akapity traktujące o Warp3D, lecz naprawdę warto mieć świadomość co robimy i z czym mamy do czynienia. Zaczynamy więc teraz właściwą instalację sterowników 3D.

Z katalogu Warp3D, płyty "Mediator Multimedia" uruchamiamy ikonę Install_Warp3D.

Instalator przywita nas komunikatem "Welcome to Warp3D OEM for Mediator".

Wybierzmy Install. Zostawiamy zaznaczoną opcję Expert User i standardowo klikamy na Log File. Zostanie założony katalog Warp3D w Libs:

Na pytanie: "Do you want to install the PPC libraries, too?" odpowiadamy Yes, jeśli na pokładzie naszej maszyny działa procesor PowerPC. Następnie instalator poprosi o kolejną odpowiedź: "Do you want to install the demos?". Chodzi tu o programy, które pokażą możliwości i w ogóle działanie wspomagania 3D. Odpowiadamy twierdząco gdyż przy pomocy tych programów będziemy testować świeżo zainstalowany Warp3D. Z drugiej strony można je uruchomić bezpośrednio z CD, ale ja chciałem mieć je pod ręką na dysku. Wskazałem jeszcze katalog Work:Grafika jako miejsce instalacji programów demo. Ostatnie pytanie "Do you want to install the user's guide?" dotyczy instalacji dokumentacji do Warp3D. Polecam wrzucenie tych kilku plików na dysk. Zawsze będą pod ręką w razie potrzeby.

Jak zwykle zachęcam do zachowania logu z instalacji, czyli pliku Install_log_file. U mnie znalazł się on w katalogu głównym partycji Work: Instalator na końcu procesu instalacji danego programu informuje gdzie został zapisany log. Zmieniłem mu nazwę na Warp3D_V4.install_log_file i przeniosłem do Help:install_log/

MEDCONFIG ZANIM URUCHOMIMY 3D

Sprawdźmy czy wybrane zmienne środowiskowe są ustawione zgodnie z dokumentem Elboxu Warp3D_install_note zawartym w archiwum MediatorUP39.lha. W pozostałych uaktualnieniach zapewne też odszukamy ów plik z uwagami. Pragnę przypomnieć, że zmienne środowiskowe, to nic innego jak zwykłe pliki tekstowe, zawierające parametry dla programów lub systemu operacyjnego komputera. I tak dokonałem następujących zmian:

Envarc:PowerPC/force na 1 (było 0),

Envarc:PowerPC/gfxaddr na $200000 (było 0),

Envarc:PowerPC/terminator 2 (było 2),

Envarc:Mediator/MMU No (było No),

Envarc:Mediator/Warp3D 15MB (było 15MB dla Voodoo3, 31MB jest dla Voodoo4/5),

Envarc:Mediator/MemSize 7 (było 7, to wartość dla karty Voodoo3 przy zworce Memory Window w Mediatorze ustawionej na 8MB; sprawdź w pliku Warp3D_install_note pozostałe wartości przy różnych ustawieniach zworki Memory Window).

Naturalnie nie ma potrzeby rozkręcać obudowy komputera by się przekonać w jaki sposób ustawiona jest zworka Memory Window w Mediatorze. Systemowy program ShowConfig z szuflady Tools poda odpowiedź. Poniższy wiersz z sekcji BOARDS dotyczy mojej konfiguracji:

Board (unidentified): Prod=2206/160($89E/$A0) (@$200000 8meg)

A więc 8MB i widzimy przy okazji, że adres $200000, zmiennej gfxaddr nie wziął się z rękawa.

Wartości zmiennych systemowych możemy ustawić systemowym edytorem.

Obiecałem, że wspomnę o MedConfig. To bardzo pomocne narzędzie. Oprócz raportowania o wersjach plików systemu Mediator, potrafi ustawić zmienne zgodnie z posiadaną konfiguracją.

Na początku wybieramy czy chcemy uzyskać jedynie raport o stanie wersji biblitek i zmiennych czy może pragniemy je odpowiednio ustawić.

Potem pojawia się pytanie o naszą konfigurację sprzętową. Następnie dokonujemy wyboru karty graficznej. Zostaniemy także zapytani czy używamy karty PCMCIA oraz czy nasz Mediator wyposażony jest w CD Mediator Multimedia.

Teraz sugestia, że powinniśmy się upewnić czy zworka Memory Window ustawiona jest na 8MB. Sprawdzamy to programem ShowConfig. Następnie pytanie czy używamy karty turbo PowerPC.

Pierwsze pytanie o zmienną środowiskową. Tutaj zmienna MMU. Mamy możliwość ustawić ją na wartość zalecaną "No". Kolejno wymieniane są inne zmienne wraz z ich zalecanymi wartościami.

Oto ważne (ale nie wszystkie) przy instalacji Warp3D zmienne gfxaddr i memsize, które zostały określone na wartości będące konsekwencją ustawienia zworki Memory Window.

Później wybieramy karty PCI włożone do Mediatora. Mamy także możliwość ustawienia pozostałych zmiennych. Będzie także pokazane podsumowanie wartości zmiennych. Z podaniem starych i nowych (zmienionych) wartości. Jak wspomniałem wcześniej MedConfig podaje numery wersji plików systemu Mediator, co możemy zobaczyć dokładnie w następnych okienkach. Wszystkie wyżej wymienione informacje możemy na spokojnie przejrzeć w zapisanym do RAM: logu MedConfig.

PORA NA TESTY 3D

Nadszedł moment by ożywić nasz procesor 3D na karcie graficznej!

1. Z katalogu W3DDemo z dysku twardego lub z katalogu Warp3D/Demo płyty Mediator Multimedia jako pierwszy uruchomiłem WarpTest. Program prosi o wybranie rozdzielczości. Zatem należy wybrać ekran 16bit (PC), gdyż wspomaganie 3D działa na 16 bitowych ekranach. Zmiana efektów 3D w WarpTest następuje przy pomocy myszki i klawiszy opisanych na ekranie.

Pierwszy test wspomagania 3D - program WarpTest

2. Program gears_ppc-window, czyli obracająca się zębatka w okienku na Workbenchu. Z dema wychodzimy przez klawisz Esc.

Obracające się kolo zębate

3. Porównamy teraz wydajność procesorów serii 68k z PowerPC. Program gears_68k-window jest odpowiednikiem uruchamianego przed chwilą gears_ppc-window. Z tym, że wykorzystuje procesor 68k. Prawda, że widać dużą różnice w prędkości obracania się koła?

4. Czas na nieco poważniejszy test. Uruchomimy pierwszą grę ze wspomaganiem 3D. W katalogu z demami znajduje się podkatalog glSokoban - klasyczna logiczna gierka. Stara jak komputery. Z poziomu shella uruchomiłem ją w tle przez:

run glsokoban

Istnieje też wersja dla procesorów 68k - glsokoban68k. Klawisze w, a, d, x powodują zmianę perspektywy planszy z grą, zaś klawisze 4, 8, 6 , 2 pozwalają się poruszać.

Gra Sokoban

5. Zwieńczeniem testów 3D w Amidze niech będzie demo gry WipeOut 2097. Zawarte jest ono w archiwum Aminetu pod nazwą WipeOut_2097_Demo.lha. Po rozpakowaniu z poziomu shella przez:

lha x WipeOut_2097_Demo.lha

uruchamiamy ją z ikonki WipeOut2097_demo. Na początkowym ekranie konfiguracyjnym gry wybrałem Graphics Mode - Window. Następnie nacisnąłem Play i gra uruchomiła się.

Gra ze wspomaganiem 3D - WipeOut 2097 na ekranie Workbencha.

ZAKOŃCZENIE

Ten przydługi wywód na temat instalacji 3D w klasycznej Amidze można byłoby sprowadzić do instalacji pakietu sterowników Warp3D. Chciałem jednak sprawić by w razie wątpliwości czy problemów można było nieco rozejrzeć się po najbliższych okolicach systemu AmigaOS. Dzięki temu mamy duże szanse, że ewentualne trudności będziemy mogli przezwyciężyć samodzielnie.