Zapewne wielu użytkowników znudził wygląd swojego systemu i jest gotowych na modernizację... tylko bez pomysłu. Napiszę więc w skrócie jak można trochę upiększyć AmigaOS. Na początek sprawdźmy ilu bitowy mamy ekran WB (chodzi oczywiście o głębię kolorów). Prawdziwa zabawa zaczyna się, gdy dysponujemy kartą graficzną i ekranem w 32 bitach. Dostajemy wtedy pełnokolorowe tapetki, ikonki PNG z kanałem alpha i wiele innych "ficzerów". Jeśli natomiast obudowa kryje "Agatkę" i ekran mamy w 256 kolorach, to powinniśmy nadrobić straty ładnymi podkładami Birdie i schematem VisualPrefs (tu warto nadmienić, że VisualPrefs i PowerIcons nie są w pełni kompatybilne z Magellanem). Podstawą, moim zdaniem, w konfigurowaniu wyglądu blatu jest to, żeby żaden z elementów nie odstawał za mocno od innego. Nie możemy wrzucić różowego podkładu do Birdie i zielonego tła do AmiDocka, bo nie będzie to ładnie się komponować. Zakładam jednak, że nowy blacik będzie zawierał spokojne barwy (aby oko odpoczywało) i nie będzie za mocno zróżnicowany kolorystycznie.

Zaczynamy od VisualPrefs. Po instalacji i ustawieniu podstawowych opcji wedle własnego uznania wybieramy zewnętrzny pakiet bitmap na gadżety okien. Polecam VirgolaOS4, bo przypomina profesjonalne gadżety z OS4. Virgola ma jednak błąd - nie zgrywa się dobrze z dowolnymi podkładami Birdie (ma własne tła pod gadżetami). Poprawiłem to w tym pakiecie. Po pobraniu i rozpakowaniu do dowolnego katalogu na dysku wybieramy katalog Virgoli w opcjach VisualPrefs (System -> Bitmapy -> Guziczek ze znakiem zapytania). Ramki ustalamy na automatyczne, a wymiary gadżetów na 17 w szerokości i wysokości (strzałki najlepiej na 16 wys./szer.). Na liście "opcji ramek i okien" warto wybrać "Nie optymalizuj rysowania krawędzi" i "Kwadratowe gadżety na belce tytułowej". Warto zaglądnąć też do menu ustawień VP (prawy klawisz myszy) i zaznaczyć sobie potrzebne łatki (koniecznie MagicMenu i KingCON).

Czas na Birdie. Tu rzecz prosta. Nie warto pisać własnej konfiguracji prosto do s-s. O wiele wygodniejsze jest korzystanie z gotowego programu do konfigurowania Birdie (łatwo znaleźć, freeware). Polecam skorzystanie z mojego pakietu podkładów (dostosowany do użytku z Virgolą w VP). Jak łatwo się domyślić: podkłady z "disabled" w nazwie są do okien nieaktywnych (a z "enabled" do aktywnych - cała paleta).

Pomimo iż AmiDock jest programem dosyć kolizyjnym (blokuje programy AnimGif, WBClock i bezpośrednie odwołania Arexxa do menu systemowego WB), to jednak jego stabilność i prostota w obsłudze ustanowiły go bardzo popularnym. Niewątpliwą zaletą jest dowolność formatu wyświetlanych ikon. Potrafi wyświetlić bez problemów zarówno "glowki", jak i ikony PNG. Po podmienieniu ikon systemowych i resecie program może nas jednak zaskoczyć brakiem ikon. Niestety AmiDock nie wykrywa sam zmian ikonek - każdą zmienioną ikonkę należy zazwyczaj dodać ponownie do programu (poprzez zwykłe przeciągnięcie jej na pasek). A co z kolorkami? Do poziomych pasków proponuję swój zestaw gradientów (szczególnie nr 15 na obszar pod ikonkami). Jako alternatywa do AmiDocka może służyć PolyNet. Program ten jest mniej stabilny (tzn. ustawienia potrafią się nawet zamrozić), ale po jednokrotnym ustawieniu opcji może zaoferować prawidłową pracę także w formie paska z guzikami (tekst bez ikon).

W końcu pora na ikonki PNG! Zaopatrzamy się w zestaw PowerIcons i kopiujemy sam program do C:. Do user-startup dopisujemy coś w tym rodzaju:

;BEGIN PowerIcons
Run >NIL: PowerIcons >NIL: GHOST=74 NOGHOSTSELECT SCROLLSPEEDUP TEXTMODE=2 SELR=130 SELG=65 SELB=70
;END PowerIcons

Tuż po resecie powinniśmy mieć już możliwość oglądania ikonek PNG (o ile ekran jest 32-bitowy i system ma numerek 3.5 lub wyższy). Można wypróbować: Elena dostarczyła z programem przykładowe ikony. Więcej ikon znajduje się na Aminecie i OS4Depot. Warto też podkraść sobie ikonki z KDE ze stron w rodzaju: KDELook (będzie potrzebne narzędzie do masowej zmiany zakończeń z png na info). Należy jednak pamiętać, że ikonek NIE podmieniamy nigdy prostym zamienieniem plików, ponieważ utracimy w ten sposób wszystkie tooltypy i (co najważniejsze) sam typ ikony. Problem rozwiązuje jednak RAWBInfo. Commodity to wrzucone do WBStartup podmienia systemowe okienko informacji o pliku. Teraz dzięki niemu będziemy mogli najbanalniej przeciągnąć ikonę PNG na poprzedniczkę w polu informacji i kliknąć zapis. RAWBInfo znajduje się na płycie instalacyjnej AmigaOS 3.9. Niektórym spodoba się umieszczone tam także narzędzie CopyIcon, które także pozwala podmieniać ikony plików (poprzez przeciąganie i upuszczanie ikon w dwa małe pola programu).

Jeżeli "moc" naszego komputera pozwala na używanie transparentnych menu w MagicMenu, to warto tą opcją lepiej się zainteresować. Transparentne menu nie oznaczają zupełnej przezroczystości. Należy pamiętać, że ustawiony kolor tła w ustawieniach MagicMenu będzie półprzezroczyście nakładał się na zawartość pod nim. Doskonałe efekty w tej dziedzinie osiąga kolor biały, błękitny i lekko zielonkawy (RGB: 170, 197, 176), ale i także każdy inny o ile jest dopasowany do dominującego koloru na tapecie lub jednego z podkładów w systemie.

Tapeta sama w sobie stanowi klucz do wyglądu ogólnego systemu. Zwykłe zdjęcie wstawione na tapetkę często zaburza kompozycję WB. Najlepiej zatem używać obrazków z góry przeznaczonych na "bycie tapetami". Tapetki takie łatwo znajdziemy na wielu stronach internetowych, jak ThemeXP i DeskMod.

Jeśli chodzi o dodatkowe bajerki - lepiej nie przesadzać. Oprócz MCP preferuję jedynie "łagodne" patche. Przykładami takich patchy są:

NiceBar - obrazek na górnej belce, czyli kolejny genialny pomysł Eleny
LimpidClock - całkiem nowy i awangardowy zegarek na blacie WB

Przykładami patchy mniej kompatybilnych są:
ReqAttack - straszne rzeczy można zrobić z komunikatami systemowymi
CaBoom - animacja zamykania i otwierania okien
WBBump - zdzieranie procesora światłoczułym napisem na blacie.

Podsumowując: amigowy blat wcale nie musi być nudny. Łatwe modyfikacje poszczególnych elementów gwarantują nam ogromne możliwości wdrażania w nie swojego artystycznego polotu. Już sama zmiana systemowej palety (np. koloru górnej belki) wprowadza urozmaicenie. Wystarczy trochę pracy, więc... powodzenia!