"Space Hulk". Dla jednych graczy tytuł zupełnie nieznany, dla innych kultowy. Gra powstała dzięki firmie Electronics Arts, która bazując na grze planszowej o tym samym tytule, wydanej przez Games Workshop, dokonała konwersji na komputery domowe. Prace nad grą trwały blisko 2 lata. Trudno jednoznacznie określić do jakiego gatunku grę możemy zaliczyć, bowiem zawiera ona zarówno elementy gry FPP, jak i taktyczno-logicznej. Tytuł oparty jest na świecie gier z kolekcji Warhammer 40.000 wydanej w 1989 roku.

W grze wcielamy się w dowódcę kosmicznych żołnierzy marines - terminatorów, którzy nosząc potężne, egzoszkieletowe zbroje penetrują wraki statków kosmicznych dryfujących w galaktyce w celu likwidacji zagrożenia, jakie stanowią dla planet przemieszczające się w przestrzeni "złomowiska", a przy okazji eksterminacji obcych znanych pod nazwą genokrady. Owe genokrady to potwory o czteroramiennych kończynach zakończonych śmiercionośnymi "szczypcami".

"Space Hulk" oferuje nam możliwość zmierzenia się z wrogiem w ponad 50 misjach w kilku odsłonach graficznych, w których przyjdzie nam wykonywać różnorodne zadania: likwidacja genokradów i ich władczyń, palenie siedlisk, ratowanie marines, zdobywanie przedmiotów oraz inne. Trzon stanowi kampania, która składa się z 21 misji połączonych skromną fabułą. Misje, w zależności od ich natury, wykonujemy w pojedynkę, jednym zespołem 5 terminatorów bądź dwoma zespołami 10 terminatorów łącznie. Przed każdą misją zostajemy w nią wprowadzeni, gdzie jasno określony jest warunek pomyślnego jej ukończenia. Misje zaczynamy zgrupowani w jednym bądź dwóch punktach, gdzie z różnych miejsc obszaru gry nadchodzą wrogowie. Rozrywka jest podzielona na dwie płaszczyzny działań: główny ekran z kamer terminatorów, gdzie bezpośrednio możemy wcielić się w daną jednostkę i w pełni kierować jej poczynaniami (ułatwienie w postaci krótkodystansowego czujnika ruchu) i mieć wgląd na resztę żołnierzy (FPP) oraz ekran planowania, przez który możemy zaplanować działanie wielu jednostek, dzięki ogólnemu poglądowi w postaci "mapy". Tryb planowania nie daje nam jednak pełnych informacji - w niektórych misjach pole widzenia jest ograniczone (fog of war) oraz nie wiemy ile dokładnie genokradów czai się w korytarzach. Tak jak już wcześniej wspomniałem, tryb FPP oferuje nam największą frajdę z gry. To tutaj zakładamy "metalową skórę" terminatora, jak również mamy podgląd na resztę członków zespołu. Postacią sterujemy za pomocą klawiatury bądź myszki, celując i strzelając wyłącznie myszką. Podczas gdy kierujemy danym marines, reszta pozostaje w trybie "overwatch" (wzmożonej czujności) i nie musimy się zanadto martwić o ich walkę z wrogami. Warto w tym momencie zważyć na fakt, że gra jest dość trudna. Członkowie załogi mogą łatwo paść łupem genokradów, dzięki czemu nasz zespół nie będzie awansował (liczba piórek w polu wyboru drużyny oznacza jej doświadczenie). Eksterminacji dokonujemy przy użyciu 10 różnorodnych rodzajów broni, które dotyczą zarówno ataku na odległość, jak i bezpośredniego kontaktu (istnieje rozdzielność uzbrojenia pomiędzy lewą i prawą ręką terminatora). W zależności od rodzaju misji przyjdzie nam wybierać samemu ów asortyment bądź też zostanie on z góry narzucony.

Tytuł jest rozgrywany w czasie rzeczywistym, jednak wprowadzono pewne ułatwienie w postaci przycisku "Freeze" (zamrożenie), gdzie rozgrywka zostaje wstrzymana na określony czas (którego ubywa wraz z wciśnięciem przycisku, a przybywa kiedy z tej funkcji nie korzystamy), dzięki czemu możemy chwilę zastanowić się przed podjęciem stosownych działań. Jest to niewątpliwie kluczowe i bardzo pomocne rozwiązanie ponieważ w grze dzieje się naprawdę sporo!

Pod względem technicznym gra stoi na wysokim poziomie, choć do ideału jeszcze trochę jej brakuje. Silnik korzysta z chipsetu OCS/ECS (brak wersji AGA), co przyczyniło się do dosyć ubogiej oprawy wizualnej pod względem ilości wyświetlanych kolorów. Zdarzenia z kamery jednostek są ujęte w formie slajdowej (brak "ciągłości" i płynnych, animowanych ruchów). Sekwencje powtarzają się, lecz dzięki urozmaiconej rozgrywce nie powodują znużenia. Jak na grę segmentu amigowego z 1993 roku, jakość wykonania tekstur stoi na dobrym poziomie. Oprawa audio nie jest zbytnio bogata. Głosy często się powtarzają, liczba sampli jest mocno uszczuplona, co sprawia, że gra jest wyposażona jedynie "podstawowo". Muzyka występuje w przerywnikach gry, w czasie wczytywania danych, objaśnienia misji, doposażania zespołu oraz w czasie trwania innych tego rodzaju sekwencji. W trakcie samej rozgrywki muzyki nie uświadczymy i musimy zadowolić się jedynie efektami dźwiękowymi.

Tak naprawdę mankamenty, o których pisałem wyżej, nie ciążą na ogólnym "smaku" gry, ponieważ jest ona dynamiczna i z racji tego, nie przywiązujemy do tych elementów jakiejś szczególnej uwagi. Chociaż trzeba grze oddać sprawiedliwość, że w momencie premiery, w roku 1993, dostarczała ona graczom niesamowitych doznań właśnie dzięki oprawie audiowizualnej. Mimo wszystko do dziś gra posiada unikalny klimat i potrafi nieźle wciągnąć, pozwalając przy tym poczuć ten dreszczyk adrenaliny czy strachu sprzed lat. "Space Hulk" zapewnia ogromną satysfakcję z rozgrywki dzięki swej oprawie graficzno-dźwiękowej, swojej dynamice oraz wszelakiej różnorodności całokształtu. Jednak decydującym elementem, który sprawia, że gra pozostaje na trwałe w pamięci, jest klimat horroru! Z czystym sumieniem polecam ją nie tylko fanom tego rodzaju gier, ale również laikom, do których sam się zaliczam.

Tytułem podsumowania pozwolę sobie zebrać zalety oraz wady gry.

+ małe wymagania sprzętowe
+ ciekawy pomysł
+ mroczny, wciągający klimat
+ sporo zróżnicowanych misji
+ dobra oprawa wizualna
+ intuicyjny system sterowania
+ gra całkowicie pozbawiona błędów

- sztywna fabuła
- skąpa oprawa dźwiękowa
- powtarzające się poziomy
- gra dla niektórych graczy może okazać się zbyt trudna, przez co zniechęcająca

Ciekawostki

1. Jednym z twórców muzyki, która zdobi początkową scenę wprowadzenia do gry w wersji PC, był gitarzysta zespołu "Queen" Bryan May.
2. Genokrady były potworami zaczerpniętymi z twórczości H.R. Gigera, twórcy sławnych "Ksenomorfów - Alienów" w filmie Ridleya Scotta. Podobiznę rozpoznał sam autor, lecz pozwu do sądu nie było. ;)

Space Hulk - Electronic Arts 1993
	80		3
	60		ECS, 1 MB
	90
	Niesamowicie wciągająca i ciekawie wykonana gra, o której niełatwo będzie zapomnieć.