Każdy użytkownik tak wspaniałego komputera jakim jest Amiga zapewne wie, że jednym z najważniejszych elementów całej architektury wymyślonej przez Commodore jest pamięć Chip. Prędzej czy później, stwierdzamy jednak, że 2 MB tej pamięci to stanowczo za mało. Nie możemy jednak jej nijak dodać. To może zaatakować z drugiej strony? Spróbować ograniczać jej zużycie. I tu z pomocą przychodzi FBlit.

FBlit to (jak chyba nie trudno się domyślić) kolejna łata systemowa. Jej zadanie polega na tym, aby zmniejszyć wykorzystanie pamięci Chip przez kilka najistotniejszych funkcji graphics.library i innych które do tej pory używały bezposrednio blittera. Zamiast w pamięci Chip są one wykonywane w pamięci Fast (która oczywiście musi być obecna). FBlit posiada również wiele innych przydatnych funkcji. Między innymi do najważniejszych można zaliczyć podmienienie procedur odpowiedzialnych za obrazy bobów. Umożliwia to używanie NewIcons w trybie RTG oraz bezpieczne ich przesuwanie. Uzyskujemy również przyspieszenie, które jest efektem ubocznym tego, że zamiast pamięci Chip stosuje się pamieć Fast.

WYMAGANIA

FBlit przeznaczony jest z reguły dla wszystkich osób, które nie posiadają karty graficznej. Nie zalecane jest (a wręcz nie można!) korzystanie z programu, w sytuacji, gdy mamy na pokładzie gfxa. Procedury przechwycone przez FBlita mogą nie działać prawidłowo gdy nagle zostaną wykorzystane na bitmapie, która pochodzi od karty graficznej! Każdy kto próbowałby używać FBlita na karcie graficznej jest czystym przypadkiem szaleńca... Ponadto do działania program wymaga systemu OS3.0+, procesora 68020 oraz trochę Fastu (bez którego bezsensem jest korzystanie z FBlita). Do uruchomienia programu preferencyjnego potrzebne jest MUI w wersji 3.8. Tyle jeśli chodzi o wymagania. Przejdźmy może teraz do instalacji.

INSTALACJA

pakietu sprowadza się do przegrania go w dowolne miejsce na naszym dysku. Osobiście jednak zalecam przegrać plik FBlit oraz program preferencyjny FBlitGUI do katalogu C:. Teraz wypadałoby wystartować główny program. Nie opłaca się uruchamiać go z Shella ani z ikony w momencie, gdy system pracuje. Jeżeli używamy innych łat, jak MCP, NewIcons, czy innych dobrodziejstw polepszających system, FBlit najbrutalniej przykryje ich działanie. Najrozsądniejszym (a w sumie jedynym) wyjściem jest umieszczenie w sekwencji startowej linijki

C:FBlit

(o ile przegraliśmy FBlita do katalogu C:). Bardzo istotne jest, aby FBlit został uruchomiony przed innymi łatkami (o których wspominałem), ale po instalacji ENV:'a.

Zasadniczo po instalacji FBlita powinniśmy uruchomić program konfiguracyjny, a następnie (bez żadnej zmiany czegokolwiek) zapisać ustawienia. Teraz wystarczy zresetować komputer i cieszyć oczy wolnym 1,9MB pamięci Chip!

USTAWIENIA

"Fabryczne" ustawienia oferowane przez program powinny być w zasadzie wystarczające dla każdego. Proponuję nie grzebać w nich w celach eksperymentalnych, gdyż efekty mogą być fatalne w skutkach (co nie oznacza jednak, że nie mogą przynieść niczego dobrego). Możesz za to uruchomić preferencje NewIcons i włączyć tam tryb RTG. Widać różnicę? Podobnie mogą uczynić właściciele OS3.5 z tym, że potrzebują do tego celu jeszcze specjalnego programu WBCtrl (można ściągnąć z Aminetu: util/wb). Kolejną sprawą są ustawienia MCP. Przy uruchomionym FBlit możemy wyłączyć nakładkę QuickDraw, a włączyć QuickLayers. Zwróćmy także uwagę, że w zasadzie cały czas mamy pamięci Chip pod dostatkiem. Nic nie stoi więc na przeszkodzie, aby otworzyć Workbencha w 256 kolorach, wrzucić na blat jakiś ładny obrazek oraz podkład pod okienka. Tutaj mała uwaga. Wbrew pozorom, pamięci Chip może nam zabraknąć. Wynika to z prostej przyczyny, że otwierane ekrany nadal wykorzystują pamięć Chip. Tak więc, trzy, cztery ekrany, które otworzymy w rozdzielczości Hires Laced w 256 kolorach, sprawią, że ilość cennej pamięci zbliży się do 0. Na to jednak też jest rada - program o nazwie FScreen.

W tym oto akapicie udało mi się omówić to, co może zrobić każdy użytkownik FBlita i to co jest bezpieczne. Przejdźmy teraz może do tych mniej bezpiecznych rzeczy. Na wstępie zaznaczam jednak, że wszystko robisz na własną odpowiedzialność. Ani ja (czyli autor artykułu) ani redakcja PPA nie ponosi żadnej odpowiedzialności za jakiekolwiek straty, czy uszkodzenia, które mogą wyniknąć.

Program preferencyjny FBlitGUI oparty jest na przejrzystym interface'ie pracującym w środowisku MUI. Posiada mnóstwo opcji, które mogą być dowolnie zmieniane. Znajdziemy tutaj między innymi pozostałe dwa sposoby na obsługę ikon NewIcons w trybie RTG oraz kolorowych ikon pod OS 3.5 (to dla tych, u których nie chce za bardzo działać wariant najprostszy). Ci, dla których FBlit pracuje trochę za wolno (z racji ich sprzętu lub innych niewyjaśnionych przyczyn) mogą spróbować ustawić opcje FBltTemplate oraz FBltPattern na Process All Chip Data. Reszta opcji jest przeznaczona głównie dla osób obeznanych w temacie, które wykorzystują FBlita do testów developerskich. Nie ma sensu tutaj tego dokładnie opisywać (chyba, że będą takie głosy czytelników). Nie mniej jednak, gdy będziesz starał się coś zmieniać, posiłkuj się dokumentacją.

LISTA ZADAŃ

Na tę część ustawień FBlita warto zwrócić szczególną uwagę. Dostępna ona jest w zakładce FAllocBitMap. Przy jej pomocy możesz odgórnie zadecydować, które programy mają zostać zmuszone do korzystania z pamięci Fast (co znacznie przyspiesza ich pracę). Programy, ktore są właśnie w ten sposób "promowane" znajdują się w liście Include. Lista ta jest dosyć pokaźna, a na dodatek sami możemy do niej dodawać nowe pozycje. Jak to zrobić? Należy uruchomić program, który chcemy "wypromować" na używanie Fastu, a następnie z poziomu FBlitGUI wybrać opcję TaskLogging. FBlit sam zauważy nazwę tasku i doda ją do aktualnej listy. Pomimo iż jest to możliwe, nie wpisujcie nazwy tasku ręcznie! Zwróćmy jednak uwagę, że nie wszystkie programy dadzą się tak wypromować, czego przykładem niech będzie DeluxePaint (bezpośrednio korzysta z blittera), Voyager (kombinuje z własnymi bitmapami w pamięci Fast), czy też Flying High.

PODSUMOWANIE

FBlit, w moim mniemaniu, jest programem bardzo dobrym. Obecnie nie wyobrażam sobie mojego systemu bez FBlita, dzięki któremu mam pamięci Chip pod dostatkiem. Ponadto mogę zmusić programy "zżerające" Chip do korzystania z Fastu. Może nie wszystkie, ale nie można przecież mieć wszystkiego. Zasadniczo nie znalazłem w programie większych wad, poza jedną jedyną - jest to łata systemowa. A jak jest z łatami każdy wie: u jednych działają, u innych nie. Poza tym gryzą się z różnymi programami. Ja jednak nie stwierdziłem, żadnych bardziej doskwierających mi problemów wynikających z używania FBlita. W moim systemie mam go chyba od zawsze i z jego winy raczej nic złego mnie jeszcze nie spotkało. Tak więc, jeżeli Twój ekran Workbencha otwarty jest w 64 kolorach, z szaroburym marble w tle i przy otwarciu byle programu ilość pamięci Chip spada poniżej 1MB nawet się nie zastanawiaj i instaluj FBlita. Polecam!!!

Najnowsza wersja FBlita jest dostępna pod adresem http://www.grey13.com/. Program posiada status freeware.