Jak chcesz stowrzyc chiptuna na Amidze na SIDa?

Chyba można "zeskanować" te syntezatorki z komputerów 8-bitowych, takie jak SID czy AY.
Warunek jest taki: trzeba mieć sprzęt u siebie (C64), plus Amigę z dobrym samplerem. Mały programik w BASIC'u wygeneruje po kolei wszystkie możliwe sample metodą +1. Paczka sampli w oryginale na pewno się przyda każdemu muzykowi. Jak są dostępne różne kolekcje sampli, to może się znajdzie gotowy pack.

Prostokątna czy trójkątna fala nie ma skomplikowanego przebiegu. Są programy na Amie które pozwalają to narysować i użyć jako sampla. A poza tym samplery słyną ze zniekształceń jakie dodają do dźwięku.

Znalazłem coś tutaj. 1.590 sampli z C64. Ale nie miałem jeszcze czasu przetestować.


Sample typu wav. Może ktoś przekonwertuje do IFF i wrzuci.

Ostatnia aktualizacja: 04.05.2022 11:37:02 przez mrcha_67

Zawsze interesowałem się dźwiekiem komputerowym, już od czasów ZX Spectrum, Atari 800XL i C-64, czy też wczesnego PC (Gravis Ultrasound).

Na C-64 był bardzo dobry soft muzyczny, m.in. emulator perkusji, czy też znakomity Voice Tracker.
Ale z pewnością nikt nigdy nie nazywał wtedy tych SID'owych kompozycji mianem "chip-tune", podobnie jak AY z ZX Spectrum, czy POKEY z Atari...

Co mogę dodać do tematu dyskusji ?
Otóż z pewnością określenie "chip-tune" jest określeniem czysto amigowym. Spotkałem się z nim po raz pierwszy ok. 1992 roku. Dotyczyło małych modułów Protrackera.

Dla mnie definicja jest prosta - to amigowe utwory muzyczne o małym rozmiarze , bazujące na syntetycznych, charakterystycznych dźwiękach, naśladujących 8-bitowce. Mogą być w formacie mod, ale też każdym innym - najważniejsze jest to charakterystyczne, prymitywne brzmienie.

Czy są to sample i format mod, czy też brzmienia generowane syntetycznie i cos innego niż mod, to chyba najmniej istotna sprawa.

No właśnie. Tak jak wcześniej Philbrizzo napisał to jakby nie patrzeć Paula też jest CHIPem. Więc jeśli upierać się przy czysto semantycznej dedukcji to wszystko co przez nią przechodzi staje się chip-tunem. Wewnątrz Pauli zachodzi przetwarzanie dźwięku - modulacja głośności i częstotliwości za pomocą odpowiednich rejestrów. Paula nie ma ADSRa, tak jak SID więc jest to nieco uproszczone, ale się dzieje. Źródło danych dla generowanego dźwięku znajduje się poza Paulą, tzn. w pamięci CHIP (chip...? chip...? gdzieś to ostatnio słyszałem... ;) ), a nie wewnątrz samego układu, jak to ma miejsce m.in. w SIDzie za sprawą phase accumulatora (nie wiem jak to się tłumaczy na PL). Ale to również nie wyklucza jej z grona chipów. W odróżnieniu od np. SoundBlastera od czasów którego całość przetwarzania dźwięku odbywała się już w pamięci komputera za pomocą CPU, a rola karty muzycznej sprowadzała się do przetwornika D/A.

Przy takim rozumowaniu wszystkie moduły odtwarzane na Amidze musiałyby być siłą rzeczy chiptunami. Dlatego ja wolę ten termin odnosić do gatunku muzycznego z dość dużą dozą tolerancji. Tzn. największą zaletą amigowych chiptunów jest to, że nie trzymają się stricte pierwotnych założeń. Czemu? Ograniczenia układów z ośmiobitowych komputerów nie dotyczą Pauli, więc te chiptuny mogą brzmieć i tak:





ps: skoro Paula będąca chipem pobiera dane z pamięci CHIP to amigowe chiptuny muszą być chiptunami do kwadratu. Chipchiptuny