"Street Fighter 2" był chyba pierwszą grą, która wyznaczyła drogę nowemu rodzajowi gier znanemu jako beat'em up, czyli mówiąc po polsku - bijatykom. Jest arena, na niej dwóch wojowników. Każdy z nich dysponuje innych zestawem ciosów i pewną, ściśle określoną ilością wytrzymałości (która nazywana jest także energią). Po okrzyku "Fight", wojownicy rozpoczynają trwającą kilka rund walkę. Zwycięzca przechodzi dalej, a pokonany musi pogodzić się z porażką. Charakterystyczne dla tych gier były duże postaci walczących wojowników, przewijane scenerie, szeroki zestaw ciosów każdej z postaci oraz klimat walk. Po "Street Fighter 2" było wielu kontynuatorów tego typu gier. Dla przykładu można wymienić ciąg dalszy serii "Street Fighter" ("Super Street Fighter 2", "Super Street Fighter 2 Turbo"), "Mortal Kombat" czy opisywane "Body Blows" i jego kontynuacja - "Body Blows Galactic".

"Body Blows" pojawiło się rok po "Street Fighter 2", czyli w 1993 roku. Grę wydała firma Team 17, znana z wysokiej jakości swoich produktów. Podobnie jest również i w tym przypadku. Po krótkim przedstawieniu postaci oraz ustawieniu prostych opcji, takich jak ilość rund, czas walki, wybór scenerii (dotyczą tylko trybu dla dwóch graczy), typu rozgrywki (wyłączony tryb Arcade sprawi, że rozegramy tylko kilka pierwszych pojedynków, lecz posiadać będziemy dwa kredyty zamiast jednego, które umożliwią nam dwukrotne powtórzenie przegranych walk) możemy rozpocząć turniej.

W turnieju bierze udział jedenastu wojowników. Każdy z nich prezentuje odmienny styl walki, który wymusza na graczu oddzielną strategię pokonania danego zawodnika oraz oddzielną taktykę walki danym zawodnikiem. Każda postać posiada podobny zestaw ciosów, na który składają się kopnięcia nogami oraz uderzenia pięściami. Są one uzyskiwane poprzez przyciśnięcie przycisku fire z jednoczesnym wychyleniem joysticka w dowolnym kierunku. Są one bardzo intuicyjne, więc szybko można się ich nauczyć. Każda postać dysponuje również ciosami uzyskiwanymi w powietrzu podczas tzw. wyskoku. Dodatkowo, każda z postaci posiada dwa specjalne ciosy. Pierwszy, uzyskiwany poprzez wychylenie joysticka w kierunku góra-lewo + fire (dla postaci zwróconej twarzą w prawą stronę) oraz drugi poprzez przytrzymanie przycisku fire do czasu, gdy specjalny wskaźnik w górnej części ekranu osiągnie maksimum. Zestawy ciosów, którymi operują zawodnicy, pomimo iż są podobne, wymuszają, jak już wspomniałem, inną technikę walki. Zresztą cała gra ma trochę inną filozofię potyczki. Nie rzadko zdarzy się, że daną postacią będziesz tylko walczył na dystans. Walka w zwarciu należeć będzie do rzadkich przypadków. Oto krótka charakterystyka zawodników:

Nik i Dan - amerykańscy uliczni wojownicy. Bracia. Styl walki jednego i drugiego jest identyczny, podobnie jak i zestaw ciosów. Jako jedyni w grze posiadają trzy ciosy specjalne. Przytrzymanie fire generuje kulę ognia, która niestety długo się ładuje i zawodnik może zostać trafiony nawet wtedy, gdy kula już została wygenerowana, tak więc czasem warto się zastanowić czy opłaca się ją wypuścić. Cios drugi to kopnięcie z obrotem. Bardzo efektowne i silne. Cios trzeci uzyskiwany w powietrzu poprzez wychylenie joysticka w kierunku przeciwnym do skoku wraz z przyciśniętym fire. Dan i Nik wypuszczają wówczas odbijaną od ziemi kulę, która nie raz może nas uratować przed podskakującym na nas przeciwnikiem.

Junior - bokser. Styl walki niczym z ringu bokserskiego: sierpowe, podbródkowe, haki. Cios specjalny to generowana, przez szybki zamach rękoma, kula. Dosyć szybko się ładuje, lecz zabiera niewiele energii przeciwnika. Drugi cios specjalny to efektowne piąstkowanie, które zakończone szybkim hakiem może przynosić ciekawe efekty. Zasadniczo wojownik dosyć słaby. W wersji AGA znacznie podniesiono jego siłę i możliwości.

Loray - mnich ze świątyni Shaolin. Walczy techniką walk wschodu. Ciosy zadaje z charakterystycznym okrzykiem. Cios specjalny to smocza kula wypuszczana z okrzykiem. Wysokość, na której leci kula sprawia, że ciężko jest nad nią przeskoczyć lub pod nią ukucnąć. W momencie wygenerowania kuli nasza postać jest przez moment nietykalna. Drugi cios to kopnięcie poprzedzone czymś na styl gwiazdy. Ogólnie postać jest dobra, chociaż wymaga nie lada wprawy. Obok Dana i Nika, jest to jedna z postaci, którą udało mi się pokonać Kossaka.

Maria - dziewczyna z wybrzeża. Niech kruchy wygląd Was nie zmyli. Ciosy potrafi zadawać potężne. Pierwszy z nich to dosyć silny kopniak w twarz, powalający nawet najsilniejszego osiłka. Drugi powoduje, że Maria wiruje. Wir jest zabójczy dla przeciwnika, który może łatwo na niego wpaść próbując zaatakować Marię z powietrza lub podcinając ją. Maria posiada jeszcze charakterystyczny szpagat, którego zaletą jest duży zasięg "rażenia".

Dug - zawodnik amerykańskiego wrestlingu. Duży i ciężki, co nie sprawia jednak, że walczy nim się ociężale. Wprost przeciwnie. Jest całkiem szybki. Styl walki typowy z ringów ligi WWF: naskoki, szarże. Dug posiada charakterystyczny cios specjalny, którym jest silny naskok na arenę, który sprawia, że ziemia drży. Drugi to wspomniana już szarża. Dug posiada również ciekawy naskok na przeciwnika w formie tzw. "motylka". Wygląda to dosyć imponująco. Ciekawie się nim walczy.

Yitu - również wychowanek świątyni Shaolin. Opanował technikę szybkiego przemieszczania się. Jego ciosy specjalne oparte są właśnie na tym. Pierwszy to atak ciałem. Generuje się bardzo szybko i jest bardzo niebezpieczny. Drugi to natychmiastowy wyskok w powietrze, który przenosi Yitu za plecy przeciwnika, co może owocować atakiem z zaskoczenia. Yitu to trudny przeciwnik. Jego szybko generowany atak ciałem może przysporzyć wiele kłopotów początkującym graczom.

Ninja - tajemniczy osobnik, który opanował technikę walki wojowników ninja. Ninja wyposażony jest w miecz, którym skutecznie potrafi wymachiwać. Posiada możliwość stania się niewidzialnym - to jeden z jego ciosów specjalnych. Drugi powoduje, że Ninja wykonuje kilka obrotów, tnąc przy tym swoim mieczem. Ninja posiada jeszcze jeden cios specjalny. Mianowicie potrafi przemieścić się w niewidzialny sposób tuż za plecy przeciwnika. Wykorzystana w odpowiednim czasie zdolność może okazać się bardzo pomocna podczas walk z wymagającym przeciwnikiem.

Kossak - Rosjanin wyglądem przypominający tatarzyna. Niezwykle silny i bardzo odporny. Jego ciosem specjalnym jest wkręcanie się w ziemię i "wykręcanie" się z niej w pobliżu nas. Cios jest może mało ofensywny, ale spróbuj zaatakować Kossaka w chwili, gdy ten się wkręca lub wykręca z ziemi. Drugi jego cios to iskra elektryczna wędrująca po ziemi. Kossak to niezwykle trudny do pokonania wojownik. W zasadzie jedyną metodą pokonania go jest atak z dystansu i wyczekiwanie, aż czas upłynie, a my zachowamy więcej energii niż on. Kossak powinien być jednym z głównych bossów tej gry. W wersji AGA zawodnik ten został znacznie osłabiony.

Mike - amerykański businessman. Jego specjalność to ogólne wirowanie. Każdy jego cios odbywa się wraz z wydobywanym charakterystycznym świstem oraz elementem wiru, który ma nas zmusić do wyobrażenia sobie, że Mike zadaje tak szybko ciosy, że ich praktycznie nie widać. Ciosy specjalne Mike'a to silny kop z półobrotu oraz szybkie wirowanie. Mike nie należy do trudnych przeciwników, lecz w prosty sposób można zostać zapędzonym przez niego w tzw. "kozi róg", co niestety może okazać się zgubne.

Max - główny boss gry. Max jest bardzo odpornym wojownikiem. Strzela pociskami i prawie w ogóle nie upada. Potrafi się elektryzować co jest dosyć zabójcze dla jego przeciwnika, który znajduje się w pobliżu. Aby było trudniej, Max musi zostać pokonany przed upływem czasu (w wersji 2.0 czas został wyłączony). Gdy czas upłynie, a żaden z wojowników nie wygra, runda traktowana jest jako remis i należy ją powtórzyć. To jednak nie koniec. Po zwycięstwie nad Maxem musimy stawić czoło prawdziwemu Maxowi, a właściwie T17, który użył tylko ciała Maxa jako swojej drugiej powłoki. T17 przypomina wyglądem terminatora i jest jeszcze trudniejszy do pokonania niż sam Max. Będąc szczerym, nie udało mi się nigdy pokonać T17.

Gra oferuje kilka typów rozgrywki: klasyczna gra dla jednego gracza, pojedynki dla dwóch graczy oraz turniej. Gra w pojedynkę przypomina krucjatę, w której gracz, czyli Ty, musi pokonywać kolejnych przeciwników i wygrać turniej. Do wyboru masz czterech wojowników: Nik, Dan, Junior i Loray (w wersji 2.0, która charakteryzuje się cieniami pod zawodnikami do wyboru dostępne są wszystkie postaci). Decyzja leży po Twojej stronie, którego z nich wybierzesz. Pierwszymi Twoimi przeciwnikami będą, występujący w losowej kolejności: Ninja, Yitu, Maria oraz Dug. Po pokonaniu tej czwórki, czas przyjdzie na Kossaka. Po kilku(dziesięciu) podejściach, gdy wreszcie Ci się uda go pokonać, stawisz czoła trzem zawodnikom, których nie wybrałeś na początku. Po nich przyjdzie pora na Mike'a, a następnie Maxa. W trybie Arcade będziesz posiadał jeden kredyt, który będziesz mógł wykorzystać na powtórzenie ostatniej przegranej walki.

Potyczka dla dwóch graczy to po prostu wybór zawodników dla każdego z graczy i walka na uprzednio wybranej arenie. Turniej jest już o wiele ciekawszym wariantem. Może w nim brać udział do ośmiu graczy. Każdy wybiera swoją postać. Komputer następnie losuje walczące pary, z której wygrany przechodzi do kolejnego etapu turnieju, aż do wyłonienia zwycięzcy. Wersja gry przeznaczona dla chipsetu AGA różni się znacznie od wersji ECS. Różnice głównie polegają w grafice, lecz również w wariancie rozgrywki dla jednego gracza. Gracz nie wybiera wówczas jednego z czterech zawodników, lecz ma do dyspozycji każdego z uczestników turnieju (podobnie jak w wersji 2.0). Ponadto przeciwnicy są dobierani w całkowicie losowej kolejności. Zaznacza się również nieznaczny spadek poziomu trudności, widoczny głównie przy postaci Kossaka, który wyraźnie osłabł. Widać również, że wersja dla chipsetu AGA została wydana po "Body Blows Galactic". Występuje w niej wiele zapożyczeń z tej części, m.in. postać Juniora i Danniego (który przeobraził się z Dana) oraz trzystopniowy poziom trudności ustawiany w opcjach gry. Warto także wspomnieć o nowym trybie rozgrywki dla dwóch graczy, tzw. Tag Mode (gracz walczy jednym zawodnikiem, z tym samym, z rzadka odnawialnym zapasem energii do momentu, gdy nie przegra).

Grafika w grze to istny majstersztyk. Jak na czasy, gdy została wydana prezentuje się naprawdę imponująco, zwłaszcza wersja dla chipsetu AGA. Każda z postaci przypisana jest do swojej własnej areny: Dug i Junior walczą na ringu, Nik i Maria na wybrzeżu, Dan i Ninja w świątyni, Yitu i Loray w wiosce Shaolin, Kossak w laboratorium, Mike w biurowcu, Max na budowie. Każda ze scenerii jest wykonana z niebywała dbałością o szczegóły, o animowanych ich elementach już nie wspominając. Muzyka i dźwięk to również elementy godne lidera w dziedzinie bijatyk. Każda z walk jest zapowiadana przez komentatora. Każda z postaci posiada swój zestaw okrzyków oraz zwrot, którym się posługuje w przypadku wygranej. Każda z aren charakteryzuje się odpowiednią dla niej, atmosferyczną muzyką. Jedyna rzecz, do której można się przyczepić to trochę skokowa animacja postaci. Gra zdaje się być trochę bardziej "toporna" niż np. "Street Fighter 2" i wszystkie gry z tego gatunku, które ukazały się później. Wersja dla chipsetu AGA pozbawiona jest jednak już tego błędu i tę wersję polecam szczególnie.

"Body Blows" to gra godna polecenia. Bardzo dobra grafika oraz muzyka, ciekawe, różnorodne postaci oraz bardzo wysoka grywalność. Oryginalna gra zajmuje 3 dyski (zarówno wersja dla ECS jak i dla AGA). Wersja dla ECS daje się zainstalować na dysku twardym przy pomocy instalera ze strony WHDLoad. Korzystanie z tej wersji daje dodatkową korzyść w postaci zapisywania tabeli graczy, którzy zdobywając dużą ilość punktów, uzyskali wpis do tabeli najlepszych.

TIPS'N TRICKS (dla wersji ECS)

Na ekranie tytułowym joystick w porcie 0 (to ten gdzie mysz) wychyl w lewo i jednocześnie joystick w porcie 1 w prawo. Utrzymaj je w takiej pozycji przez około 5 sekund. Pojawi się dodatkowe menu, w którym będzie można ustawić nieśmiertelność naszych zawodników oraz wybrać Maxa jako zawodnika, którym będziemy walczyć.

CIEKAWOSTKI

Na rynek europejski pod koniec 1993 roku trafiła wersja 2.0 gry. Zmiany, które wprowadzono to możliwość walki dowolną postacią z dostępnego zestawu wojowników, przy czym poprzednie rozwiązanie, gdzie do wyboru jest tylko czterech zawodników nadal pozostało pod opcją "Arcade Game". Ponadto gra wydaje się być bardziej płynna, posiada cienie pod zawodnikami a włączenie wyżej wymienionego "cheat menu" odbywa się przez skierowanie joysticka w porcie 1 w dół podczas wyświetlania menu ustawień.

Body Blows - Team 17 1993/1994
	95 (ECS) 100 (AGA)		3
	100		ECS, 1 MB
	85 (ECS) 100 (AGA)		http://www.team17.com
	Godna polecenia bijatyka. Obok pierwszej i drugiej części "Mortal Kombat" oraz "Body Blows Galactic", to dla mnie lider.