Gry komputerowe zwykle posiadają jakieś fabularne wprowadzenie w postaci historyjki wydrukowanej w instrukcji lub intra zawartego w samej grze. W przypadku "Dragonstone" jest inaczej - instrukcja tłumaczy jedynie zasady rozgrywki, a sama gra nie posiada intra. Czy to niedopatrzenie wydawcy? Początkowo może się tak wydawać, ale w miarę postępów w grze okazuje się, że był to zabieg celowy. Postać, którą sterujemy w grze (do wyboru mężczyzna lub kobieta) nie ma żadnych wspomnień i stopniowo odkrywa kim jest oraz jakie zadanie musi wykonać. W dużym skrócie chodzi o przywrócenie spokoju w krainie ciemiężonej przez smoki i barbarzyńców. Według przepowiedni, pewnego dnia pojawi się człowiek, który pokona znienawidzonych intruzów. Jak łatwo się domyślić, wcielamy się właśnie w tego człowieka.

"Dragonstone" to gra zręcznościowo-przygodowa składająca się z jedenastu etapów. Treścią każdego z nich jest walka z przeciwnikami, rozmowa z napotkanymi postaciami oraz rozwiązywanie zagadek. Do walki służy miecz, którym możemy uderzać z różną siłą (im dłużej przytrzymamy wciśnięty przycisk fire tym mocniejsze uderzenie) oraz ogniste pociski, przydatne do atakowania wrogów z daleka. Podczas rozmów zdobywamy cenne informacje, dokonujemy transakcji, a także możemy być poproszeni o wyświadczenie przysługi (np. odzyskanie skradzionej rzeczy). Zagadki, które musimy rozwiązać, sprowadzają się zwykle do użycia określonego przedmiotu w danym miejscu. Każdy znaleziony przedmiot możemy zbadać, podobnie jak i miejsce, w którym się obecnie znajdujemy. Jeżeli opis danego miejsca oraz przedstawiająca je ilustracja różnią się od otoczenia, to znaczy, że jest to miejsce szczególne i coś trzeba tu zrobić. Postać, którą sterujemy rozwija podczas gry swoje umiejętności bojowe co w praktyce oznacza wzmocnienie posiadanej broni. Może się to odbywać automatycznie w wyniku rozwiązania jakiejś zagadki albo na przykład przez skorzystanie z usług kowala, który ulepszy nam miecz. Każde trafienie przez wroga powoduje ubytek energii życiowej. Jeśli jej poziom spadnie do zera, tracimy życie (na początku gry mamy trzy). Na szczęście energię możemy regenerować kupując jedzenie lub zbierając to, które zostaje po zabitych wrogach. Czasami nadarza się okazja kupienia dodatkowego życia, z której warto skorzystać.

Grafika w "Dragonstone" wykonana jest bardzo starannie. Sceneria ma mnóstwo detali, napotkane postacie i przeciwnicy są różnorodni, przesuw ekranu płynny. Brakuje trochę żywych, nasyconych kolorów przez co poszczególne etapy wyglądają nieco ponuro. Oprawa dźwiękowa to muzyka na początku i końcu oraz efekty podczas gry. Te ostatnie są dobrej jakości, ale jest ich za mało - można było dodać np. odgłos kroków, gwar w karczmie. Poruszanie bohaterem i walka odbywają się przy pomocy joysticka, z kolei klawisz spacji (lub dodatkowy fire w dwuprzyciskowym joysticku) uaktywnia menu służące do rozmów i operowania przedmiotami.

Omawiana gra nie należy do trudnych. Zagadki są logiczne, przedmiotów używa się często intuicyjnie. Największym utrudnieniem są wrogowie, od których czasem ciężko się opędzić. Po przejściu każdego etapu dostajemy hasło do następnego.

Gra posiada dwie wersje: dyskietkową i kompaktową dla CD32. Ta pierwsza zajmuje 4 dyski, wymaga 1 MB pamięci i nie można jej zainstalować na twardym dysku (umożliwia to dopiero WHDLoad). W wersji dla CD32 zmieniono jedynie muzykę początkową, która ma postać ścieżki CD-Audio.

"Dragonstone" bardzo przypadła mi do gustu. Polecam ją osobom lubiącym klimaty fantasy i gry zręcznościowo-przygodowe.

Dragonstone - Core Design 1994
	85		4 lub 1 CD
	70		ECS 1 MB lub CD32
	85