W pewnym miejscu, nad jeziorem stoi sobie budynek. W budynku tym znajduje się komputer, a w nim dane. Dane te są bardzo cenne dla ich posiadacza. Ale nie tylko dla niego - są ważne też dla pewnej osoby, która zapłaci sporą sumkę za ich zdobycie. Wykonania tego zadania podejmuje się odpowiednio wyszkolony człowiek. Pod osłoną nocy podpływa do budynku i rozpoczyna się jego misja, a zarazem akcja gry "Saboteur".

Zadaniem gracza jest dotarcie do komputera, zdobycie dyskietki z danymi, podłożenie bomby i ucieczka śmigłowcem. Budynek, w którym toczy się akcja składa się z kilkudziesięciu pomieszczeń i odnalezienie właściwej drogi - najpierw do komputera, potem do śmigłowca - nie jest na początku zbyt łatwe. W wielu z tych pomieszczeń znajdują się uzbrojeni strażnicy, psy i wiszące pod sufitem działka. Strażników można wyeliminować ciosem pięścią, kopniakiem lub rzucając w nich jednym ze znalezionych przedmiotów (shuriken, kamień, cegła, rurka, nóż, granat). Ten ostatni sposób jest skuteczny również na psy. Działek nie można zniszczyć, pozostaje więc unikać ich strzałów. Atak strażnika, psa lub trafienie przez działko powoduje utratę części energii. Można ją na szczęście dość szybko zregenerować stojąc chwilę w bezpiecznym miejscu. Na wykonanie zadania wyznaczony jest limit czasowy, najpierw na zdobycie dyskietki, a po podłożeniu bomby na dotarcie do śmigłowca. Podczas gry na wyższym stopniu trudności (jest ich 9) pojawiają się dodatkowe atrakcje w postaci zamkniętych drzwi (trzeba szukać przełącznika do ich otwarcia), zmienionego rozkładu platform w niektórych pomieszczeniach i skróconego limitu czasowego.

Sterowanie bohaterem jest bardzo proste, wystarczy zwykły joystick. Przycisk fire ma kilka funkcji: służy do podnoszenia przedmiotów, rzucania nimi, a jeśli bohater nie ma akurat nic w ręku - do zadawania ciosów. Przedmiot trzymany aktualnie w ręku jest widoczny w okienku "Held". Przedmiot, który można podnieść pojawia się w okienku "Near", w okienku tym pojawiają się też pulpity sterownicze (mają kształt młotka), którymi otwiera się drzwi. Wciśnięcie fire i zmiana koloru pulpitu sygnalizuje, że jedne z zamkniętych drzwi otworzyły się.

Grafika Saboteura jest dopracowana, animacja płynna. Dźwięk dość ubogi, ale dobrze ilustrujący to, co się dzieje na ekranie. Natomiast grywalność jest rewelacyjna i szczerze mówiąc dziwię się, że nie powstała amigowa wersja tej gry ani jej równie dobrej kontynuacji. Recenzja dotyczy wersji na ZX Spectrum, ale gra została też wydana na Amstrada CPC i Commodore 64. Jeśli masz któryś z tych komputerów lub ich emulator, a nie znasz tej gry - gorąco polecam.

Saboteur - Durell Software'86
	85
	70
	90